لزوم بازنگری در حکم عدم اجرای قصاص پدر در قتل عمدی فرزند از مجرای فقه پوی ا و اصلاح قانون مجازات اسلامی

تعیین ضمانت اجرا ی مناسب و سنجیده در قبال مرتکبان قتل عمدی فاقد قصاص ازجمله موضوعاتی است که مقنن در راستای تحقق آن، توفیقات ویژه ای نداشته است. باید دانست وجود تعزیر صرف نتوانسته است مانع ارتکاب قتل عمد ی فرزندان توسط پدرانشان باشد. همچنین حذف مجازات دیه و تعزیر در عنوان مجرمانه اخیر در قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ هجر ی شمسی به عنوان حداقل های قانون ی مقابله با این جرم نشان از ناکار آمد ی این قانون دارد. با توجه به نسخ ماده ۲۲۰ ق.م.ا ۱۳۷۰ (ه.ش) که حداقل های مقرر را در برخورد با این جرم لحاظ کرده بود و فقدان این مقدار حداقلی در ماده ۳۰۱ ق.م.ا ۱۳۹۲ (ه.ش) به نظر می رسد. که اعمال ماده ۶۱۲ ق.ت ۱۳۷۵ (ه.ش) به عنوان تنها ضمانت اجرای فعل ی در برخورد تعزیری با قتل های عمدی که به هر علت قصاص نمی شود به علت اینکه نمی تواند عملا مانع ارتکاب چنین جرایمی شود اصلاح آن امر ی اجتناب ناپذیر می باشد.

Keywords:

بازنگری , حکم عدم اجرای قصاص پدر , فقه پویا , اصلاح قانون مجازات اسلامی