حقوقی سازی نظریه سپهر عمومی و خصوصی با ارجاع ویژه به «هانا آرنت»

تطبیق نظریه سیاسی سپهر عمومی و خصوصی باعلم حقوق، مبنایی برای تحدید حقوق و دولت و تدقیق مرز حقوق عمومی و خصوصی می دهد. روش پژوهش, توصیفی-تحلیلی است؛ به این ترتیب که نخست، سپهر خصوصی و سپهر عمومی با لحاظ آرای هانا آرنت. از طریق شناسایی مولفه ها توصیف می شود و دوم، مولفه های دو حوزه در انطباق با چارچوب حقوق و شاخه های آن در حالت کلی, به ویژه حقوق عمومی و خصوصی تحلیل شده، در نهایت میزان به رسمیت شناخته شدن سپهر خصوصی و عمومی در حقوق ایرآن سنجیده می شود. سپهر خصوصی، عرصه ای از زندگی انسان است که با اوصافی مانند مالکیت غیر منقول و ریاست خانواده گره خورده و تمایل بر پوشیدگی و تبعا ناحقوقی سازی آن است. جامعه مدنی بخشی از سپهر خصوصی و عرصه فعالیت خودبنیاد انسانی در قالب گروه های مستقل از دولت است. سپهر عمومی، عرصه ساختن سیاست توسط شهروندان، از طریق گفت وگو و فعالیت است. در وضع موجود نظام حقوقی ایران، کلیت چارچوب سپهر خصوصی مورد حمایت قانونگذار است. جامعه مدنی تلویحا به رسمیت شناخته شده است. ولی استقلال آن از دولت تضمین نشده است. سیاست را دولت می سازد و شهروندان در چارچوب آن با کسب مجوز از دولت فعالیت می کنند.

Keywords:

احزاب , جامعه مدنی , حقوق خصوصی , حقوق عمومی و خانواده