مطالعه نقوش بکار رفته در فرش های انگسی (انسی) ترکمن

فرش های ترکمن، نمونه ای از هنرهای بومی هستند که ضمن رفع نیازهای زندگی و شاخص نمودن هویت هنری، جایگاهی برایآشکارسازی باورها از طریق بازنمایی نقوش انتزاعی و تجریدی بوده است. در این آثار اهمیت ویژه ای به جنبه معناشناسی و زیباییشناسی داده شده است. برجسته ترین بخش زندگی در جامعه ترکمن، حضور باورها و آیین ها و دین است که از طریق آثار هنری بهمخاطب عرضه می شود. یکی از دستبافته های ترکمن، فرش انگسی (انسی ) است که با نقوش متنوعی نقش پردازی شده است کههدف این مقاله مطالعه و فهم نقوش بکار رفته در این دستبافته است. سوال اصلی مطرح شده این است که نقوش بکار رفته در فرشهای انگسی دارای چه ویژگی هایی هستند؟ این مقاله از نوع کیفی، روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و شیوه گردآوری مطالب از طریقمشاهده میدانی و مطالعه کتابخانه ای می باشد. نتایج نشان می دهد که سبک بیشتر نقش پردازی نقوش بکار رفته، تجریدی وهندسی هستند. همچنین این نقوش بیشتر از این که جنبه زیبایی شناسی داشته باشند، وجه نمادین و معناشناختی دارند. بیشترنقوش شامل دو دسته حیوانی و گیاهی است که به صورت هندسی ارائه شده اند و در هر قومی دارای نشان و فرم خاصی هستند

Keywords:

نقوش , فرش انگسی , ترکمن.