معناگرایی در ادیان و گردشگری

معناگرایی به عنوان یک الگوی تفسیری، در ادیان و گردشگری به طور گسترده استفاده می شود. اینمفهوم بیانگر این است که دنیای ما به دنبال معنا و هدف بودن است، و به طور طبیعی انسان ها سعیمی کنند به دنبال یافتن معنا و ارتباطات مفید با محیط پیرامون خود باشند. در ادیان، معناگرایی بهعنوان روشی برای تفسیر و فهم دین به کار می رود، و در گردشگری، معناگرایی به عنوان یک رویکردبرای تجربه ی یک مکان، فرهنگ و سفر به کار میرود. معناگرایی به عنوان یک رویکرد در فرایند سفر وگردشگری، بر ضرورت فهم عمیق تجربه و تعامل با محیط پیرامون تاکید می کند. این رویکرد، به این باوراست که تجربه ی مفید و به دور از تکرار، احساسات و ارتباطات عمیق تری را برای گردشگر ایجاد می کند .روش تحقیق حاضر به صورت تحقیقی تحلیلی است و ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق شامل : کتب، نشریات ، مقالات و بانک های اطلاعاتی می باشد. هدف این مقاله، بررسی کاربردهای معناگرایی درسفر و گردشگری، مفاهیم مرتبط با این رویکرد و نقش آن در تجربه بهتر گردشگری و همچنین ارائهراهکارهایی برای افزایش کیفیت تجربهی گردشگری بر اساس معناگرایی است. در این راستا، بهموضوعاتی همچون مفهوم معناگرایی، ارتباط این مفهوم با تجربه گردشگری، کاربردهای معناگرایی درسفر و گردشگری و راهکارهایی برای افزایش کیفیت تجربه گردشگری با توجه به این رویکرد، پرداختهخواهد شد

Keywords:

معناگرایی , سفر و گردشگری , تجربه گردشگری