مقایسه میزان رضایت از زندگی و سلامت روان مادران متاهل و مطلقه کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

هدف پژوهش حاضر مقایسه میزان رضایت از زندگی و سلامت روان مادران متاهل و مطلقه کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم می باشد. طرح پژوهش توصیفی و از نوع علی – مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل دو گروه از مادران متاهل و مطلقه کودکان مبتلا به طیف اوتیسم بود که در بهار ۱۴۰۱ به مراکز درمانی مربوط به این کودکان مراجعه کردند. نمونه آماری شامل ۶۰نفر ( ۳۰نفر از مادران متاهل و ۳۰نفر از مادران مطلقه کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم) بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه رضایت از زندگی (SWLS) و فرم کوتاه پرسشنامه سلامت روانی (MHC–SF) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش آماری تجزیه و تحلیل واریانس چند متغیری(مانوا) و تی مستقل استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که میزان رضایت از زندگی و سلامت روان مادران متاهل کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم به طور معناداری بیشتر از مادران مطلقه کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم است (P < ۰/۰۱). بنابراین باید در زمینه بهبود سلامت روان و رضایت از زندگی مادران مطلقه کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم توجه بیشتری صورت گیرد.

Keywords:

رضایت از زندگی , سلامت روان , مادران متاهل و مطلقه کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم