ارزیابی روش تامین مالی خارجی پروژههای شهرداری؛ با مروری بر روشهای تامینمالی داخلی

در پروسه توسعه کشور و اجرای پروژه های عمرانی تاثیر گذار شهرداری در ارتقای زیرساخت های تولیدی، یکی از مهمترین و حساس ترین قسمت هایی که مورد تمرکز مدیران و سیاستگذاران نظام تولید قرار می گیرد، فراهم کردن و تامین سرمایه اولیه است. یکی از روش ها از بین راه های مختلف تامین مالی دولت جهت پیشبرد پروژه ها، فراهم کردن زمینه برای تامین منابع مالی از خارج کشور است. موضوع ثابتی که در برنامه های بودجه سالیان قبل، قید شده و دولت موظف به طراحی و ارتقای نظام تامین مالی خارجی شده است. شهرداری به منظور تامین نیازهای مالی جاری و عمرانی خود، از منابع داخلی (در آمد عملیاتی، بودجه عمومی، اندوخته ها و غیره) و منابع خارج از شهرداری، استفاده می کند. منابع داخلی شهرداری به طور معمول پاسخگوی نیازهای مالی آن نیست؛ در نتیجه شهرداری امکان اجرای پروژه های شهری که حیات شهر به آنها وابسته است را نخواهد یافت. لذا به ناچار، از طریق تعامل با نظام مالی خارج از منابع خود، اقدام به تامین مالی پروژه ها می نماید. شهرداری ها برای تامین نیازهای مالی خود از موسسات مالی فعال در بازارهای مالی مثل بانکها یا بازار سرمایه در بازارهای مالی، اعتبار دریافت کرده و وجوه مورد نیاز خود را به دست می آورند. وجوه نقد به دست آمده، در عملیات جاری و عمرانی آن به کار گرفته می شوند؛ در نتیجه، درآمدی حاصل می شود یا خدمتی در شهر ارائه می گردد. این پژوهش در پی درک تعامل شهرداری با نظام مالی بوده تا جایگاه تامین مالی خارجی در این زمینه و کارایی آن مشخص گردد.

Keywords:

تامین مالی خارجی , شهرداری , پروژه های شهری , نظام مالی