عامل های موثر بر قابلیت نوآوری خط مشی شرکت های فعال دولتی و خصوصی صنایع غذایی با رویکرد EFA

زمینه: قابلیت نوآوری به مجموعه کاملی از ویژگی های سازمان اشاره دارد که استراتژی های نوآوری را تسهیل می­کند و صنایع غذایی از مهمترین شاخه های اقتصاد ملی هر کشور است و نقشی محوری در فرآوری مواد خام کشاورزی و تامین مواد غذایی ایفا می­کند. هدف: این پژوهش با هدف تعیین عامل های موثر بر قابلیت ­نوآوری خط­مشی شرکت­های دولتی و خصوصی فعال در حوزه صنعت غذایی ارومیه، با رویکرد تحلیلی به تعیین و دسته ­بندی مولفه­ها پرداخته است و پژوهش حاضر از حیث هدف،  از نوع تحقیقات کاربردی می­باشد. روشها: پژوهش حاضر از لحاظ گرد آوری داده ها از نوع توصیفی- تحلیلی و از حیث روش میدانی است. جامعه آماری تحقیق شامل ۲۲۱ شرکت در زمینه صنایع غذایی می­باشد که حجم نمونه طبق فرمول کوکران۱۴۳ شرکت بدست آمده است. ابزار تحقیق، پرسشنامه می­باشد که روایی محتوایی و پایایی آن مورد سنجش و تایید قرار گرفته شده است. به منظور شناسایی عامل های موثر بر قابلیت نوآوری خط مشی شرکتهای مورد پژوهش، محاسبات آماری، کمی­سازی متغیرهای تحقیق و تحلیل عاملی اکتشافی از نرم   استفاده شده است.  SPSSافزار یافته­ ها: یافته­های حاصل از آزمون برازش نمونه بر اساس شاخص بارتلت و کفایت نمونه برابر با ۰.۸۹۱ بوده و ضریب اشتراکات استخراجی برای تمامی ابعاد بیشتر از ۰.۵  بدست آمده و درصد واریانس تجمیعی تبیین شده عوامل موثر ۶۰.۳۴۰  درصد بوده است.  نتیجه­گیری: طبق نتایج، عوامل موثر بر قابلیت نوآوری در سه عامل؛ نوآوری تولیدی، فرایندی و اداری دسته­بندی شده و برای هر عامل به ترتیب از شاخص­های هفت­گانه، شش­گانه، و چهار­گانه بهره­مند شدیم. همچنین توصیه های کاربردی در هر سه بعد به طور مجزا به شرکت های صنایع غذایی ارومیه ارائه شده است.

Keywords:

تحلیل عاملی اکتشافی , صنایع غذایی , نوآوری تولیدی , نوآوری فرآیندی , نوآوری اداری