Association of IL۱۸ gene polymorphisms (positions -۶۵۶ G/T, -۱۳۷ G/C and +۱۰۵A/C) with Kala-Azar

Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 82

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JABS-2-2_001

تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1402

Abstract:

زمینه و هدف: مقاومت میزبان به انگل لیشمانیا به طور عمده توسط پاسخ ایمنی سلولی که منجر به فعال شدن ماکروفاژها می شود انجام می گیرد. اینترلوکین ۱۸ (IL-۱۸) به عنوان عامل القاء کننده تولید اینترفرون γ شناخته شده و با تحریک سلول های T منجر به تولید IFN-γ می شود. با توجه به نقش مهم IL-۱۸ در دفاع در برابر لیشمانیوز احشایی (VL) و نقش شناخته شده پلی مورفیسم های ژن IL۱۸ در تولید این سایتوکاین، هدف از این مطالعه بررسی ارتباط احتمالی بین پلی مورفیسم های ژن IL۱۸ و استعداد ابتلا به VL در بیماران ایرانی است. مواد و روش ها: گروه های مورد مطالعه شامل ۱۱۸ کودک مبتلا به VL و ۱۵۶ کودک سالم غیر وابسته از منطقه بومی بیماران بودند. در هر دو گروه مورد مطالعه پلی مورفیسم های ژن IL-۱۸ در موقعیت های (G/T)۶۵۶- ، (G/C)۱۳۷- و (A/C)۱۰۵+ با استفاده از روش PCR-RFLP (Polymerase Chain Reaction - Restriction Fregment Length Polymorphism) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتیجه این تحقیق نشان داد که فراوانی آلل T در موقعیت ۶۵۶- در گروه شاهد به طور معنی داری در مقایسه با بیماران مبتلا به کالاآزار بالاتر است (P=۰.۰۴۷). اما در هیچ یک از ژنوتیپ های IL-۱۸ بین بیماران و گروه شاهد تفاوت معنی داری وجود نداشت. علاوه بر این، فراوانی هاپلوتیپ ATG و هاپلوژنوتیپ AGG/ATG به میزان قابل توجهی در گروه شاهد در مقایسه با بیماران مبتلا به VL بالاتر بود (۰۳۴/۰ = P و ۰۴۴/۰ = P). بعلاوه، مشخص شد که حرکت ترجیحی قوی بین پلی مورفیسم های ژن IL-۱۸ در موقعیت های (G/T)۶۵۶- ، (G/C)۱۳۷- و (A/C)۱۰۵+ وجود دارد (P<۰.۰۰۱). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که فراوانی آلل T در موقعیت ۶۵۶- و فراوانی هاپلوتیپ ATG و هاپلوژنوتیپAGG/ATG (موقعیت های ۱۳۷- و ۶۵۶- و ۱۰۵+) به طور معنی داری در گروه کنترل بیشتر است. بر اساس اطلاعات ما تاکنون مطالعه ای در مورد ارتباط پلی مورفیسم های ژن IL-۱۸ و بیماری VL در ایران و در کشورهای دیگر انجام نشده است، بنابراین ما قادر به مقایسه نتایج بدست آمده با مطالعات دیگر نبودیم و بنابراین به نظر می رسد که تحقیقات بیشتر در این زمینه در سایر جمعیت ها ارزشمند خواهد بود.