خوانایی گزارشگری مالی و هزینه سرمایه: باتاکید بر نقش کیفیت گزارشگری مالی

هدف: این پژوهش با هدف بررسی تاثیر خوانایی گزارشگری مالی بر هزینه سرمایه با تاکید بر نقش تعدیلگر کیفیت گزارشگری مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انجام شده است.روش: برای دستیابی به این هدف، فرضیه ها با استفاده از روش داده های تابلویی و رگرسیون لاجیت مورد آزمون قرار گرفتند. با استفاده از ۱۴۴۰ مشاهده سال-شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۸، رابطه بین خوانایی گزارشگری مالی و هزینه سرمایه مورد بررسی قرار گرفت. همچنین خوانایی گزارشگری مالی توسط شاخص های فوگ و فلش تعیین شد.یافته ‎ها: نتایج پژوهش نشان می دهد که خوانایی گزارشگری مالی دارای رابطه معناداری با هزینه سرمایه نمی باشد. زمانی که اثر تعاملی کیفیت گزارشگری مالی و خوانایی بر هزینه سرمایه مورد بررسی قرار گرفت نتایج حاکی از این بود که این اثر می تواند هزینه سرمایه را کاهش دهد. علاوه بر این تحلیل های اضافی نشان داد نقش اثر تعاملی کیفیت گزارشگری مالی و خوانایی بر هزینه سرمایه در بین شرکت های دارای عدم تقارن اطلاعاتی بالا بسیار با اهمیت تر از شرکت های دارای عدم تقارن اطلاعاتی پایین می باشد. همچنین نتایج نشان داد خوانایی گزارشگری مالی رابطه غیرخطی معناداری با هزینه سرمایه ندارد.نتیجه ‎گیری: نتایج تجربی این مطالعه نشان می دهد شرکت هایی که کیفیت گزارشگری مالی بالایی دارند از هزینه سرمایه کمتری برخوردار هستند. به بیانی کیفیت گزارشگری مالی بالا بر رابطه بین خوانایی گزارش های مالی و هزینه سرمایه تاثیرگذار است. بنابراین، می توان بیان داشت عدم تقارن اطلاعاتی بین سرمایه گذاران ناآگاه و مدیران از طریق افزایش کیفیت گزارشگری مالی کاهش پیدا کند. به عبارت دیگر، خوانایی بالاتر گزارش های مالی سبب کاهش ریسک ناشی از ناآگاهی سرمایه گذاران از رشد آتی شرکت ها می گردد.دانش افزایی: بر اساس ادبیات موجود، این مطالعه با ارائه شواهد تجربی از آزمون فرضیه مبهم سازی و علامت دهی و پیامدهای سبک زبانی در بازارهای نوظهور مانند ایران، به ادبیات حسابداری موجود می افزاید. همچنین نتایج این پژوهش توجه به نقش کیفیت گزارشگری مالی را براساس تئوری علامت دهی ضروری می داند.

Keywords:

خوانایی گزارشگری مالی , عدم تقارن اطلاعاتی , کیفیت گزارشگری مالی , هزینه سرمایه