Strategies and Actions to Promote Food and Nutrition Security

زمینه و هدف: این مطالعه با هدف تعیین راهکارها و اقدامات ضروری برای ارتقای امنیت غذا و تغذیه و بهره مندی عادلانه آحاد مردم از سبد غذایی سالم، مطلوب و کافی انجام شد. روش: مطالعه حاضر یک بررسی کیفی است که داده ها از طریق بررسی متون و مصاحبه انفرادی با سیاست گذاران، برنامه ریزان و مدیران بخش های دست اندرکار در امنیت غذا و تغذیه انجام شده است. مهمترین عوامل تعیین کننده ناامنی غذایی در ایران به روش دلفی تعیین شد. تحلیل و آنالیز بخش کیفی با استفاده از نرم افزار MAXQDA۱۰ انجام شد. یافته ها: براساس نظرات مصاحبه شوندگان مهم ترین عامل موثر بر امنیت غذا و تغذیه، دسترسی اقتصادی بیان شد و چهار عامل شکاف درآمدی، نبود متولی مشخص امنیت غذا و تغذیه در کشور، فقر و درآمد پایین خانوار و توجه نکردن به پایداری سیستم های تولید مواد غذایی دارای بالاترین امتیاز بودند. راهکارهای پیشنهادی ارتقای امنیت غذا و تغذیه در حوزه های دسترسی فیزیکی، دسترسی اقتصادی، ایمنی مواد غذایی، دسترسی به ریزمغذی ها، ارتقاء فرهنگ و سواد تغذیه ای، دسترسی به خدمات بهداشتی-تغذیه ای و تامین پایدار غذا بدست آمد. نتیجه گیری: دسترسی اقتصادی و قدرت خرید مردم یک عامل مهم در امنیت غذایی درحال حاضر محسوب می شود. سیاست های غذا و تغذیه باید به گونه ای تدوین شوند که باعث بهبود دسترسی اقتصادی به غذا و پایداری در نظام تولید غذا، تولید محصولات غذایی سلامت محور و ارتقاء فرهنگ و سواد غذا و تغذیه شود.

Keywords:

Economic Stability , Food Supply , Nutrition Assessment , Nutrition Policy , ارزیابی تغذیه , تامین مواد غذایی , دسترسی اقتصادی , سیاست تغذیه