بام سبز و معماری پایدار

امروزه توسعه و تحولات صنعتی، علاوه بر ایجاد امکانات رفاهی بسیار، مشکلات زیست محیطی فراوانی را نیز با خود در مقیاس ملی، منطقه ای و جهانی به همراه داشته است. روند رو به رشد آلودگی هوا، گرمشدن تدریجی جو زمین، انتشار گازهای گلخانه و تأثیر آن بر روی لایه ازن، چالشهایی جدی در زمینه آب و هوا بوجود آورده اند. این مشکلات گاهاً از خود تکنولوژی نبوده بلکه بدنبال عدم توجه به نتایججانبی، کاربرد نادرست تکنولوژی و بی توجهی به مقررات و ضوابط حاکم ایجاد شده است. لیکن تلاش برای تقلیل این اثرات مخرب در روند توسعه پایدار همراه با استفاده از تکنولوژی روز، احترام به قوانینحاکم و لزوم بازنگری به مجموعه قوانین مصوب کشورهای پیشرفته در ارتباط با توسعه پایدار و منطبق کردن آنها با وضعیت فیزیکی جامعه امری حیاتی بنظر می رسد. از آنجا که توسعه شهرها باعث ازبین رفتن محیط های طبیعی شده اند، یکی از پیشنهادهای قابل اجرا در روند توسعه پایدار شهری استفاده از بام سبز می باشد که جایگزینی برای محیط طبیعی از دست رفته در هنگام ساخت و سازو تلاشی برای پایدار ساختن شهرها محسوب می شود. در این مقاله سعی شده است تا علاوه بر ذکر مزایای این تکنولوژی مدرن، با بررسی مجموعه قوانین، ضوابط و دستورالعمل های ارگانهای جهانی منجمله CASBEE ،CEPAS ،LEED و ... در ارتباط با فناوری بام سبز و منطبق ساختن آنها با قوانین حاکم بر جامعه امروز ایران- که سرانه فضای سبز آن از حد متوسط پایین تر است- به نتایجی دست یابیم

Keywords:

بام سبز , محیط زیست , توسعه پایدار ,