مطالعه ی اثر خوداگاهی و خودکنترلی بر مهارت های ارتباطی دانش آموزان دوره دومابتدایی شهرستان سرعین

پژوهش حاضر با هدف مطالعه ی اثر خوداگاهی و خودکنترلی بر مهارت های ارتباطی دانش اموزان دوره دوم ابتدایی شهرستان سرعین صورت گرفته است. روش کار روش پژوهش آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان دوره دوم در حال تحصیل مدارس ابتدایی شهرستان سرعین در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بوده است. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه خوداگاهی کوپر، پرسشنامه خودکنترلی تانجی و پرسشنامه مهارت های ارتباطی جرابک بود. نمونه پژوهشی به صورت روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای است .۴۰ نفر از آزمودنی ها از بین ۲ مدرسه و در هر مدرسه ۴ کلاس و در مجموع از بین ۸ کلاس به طور تصادفی انتخاب شده اند. در دو گروه آزمایش ۲۰دانش آموز و کنترل ۲۰ دانش آموز جایگزین شدند داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مود تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج یافته ها نشان داد که آموزش مهارت های خودآگاهی و خودکنترلی موجب افزایش مهارت ارتباطی گروه آزمایش شده است..

Keywords:

خوداگاهی , خودکنترلی , مهارت های ارتباطی , ابتدایی