عدم پذیرش شهادت زنان در امور کیفری

امروزه یکی از مسائلی که توجه مجامع بین المللی را به خود جلب نموده است بحث رعایت حقوق زنان و رعایت تساوی بین زنان و مردان است و مهم ترین مسئله ای که در این راستا مطرح است بحث شهادت است که با وجود اینکه شهادت در تمام کشورهای دنیا یکی از ادله اثبات دعوی است و در اعتبار آن در اغلب کشورها جنسیت تاثیری ندارد. در مقررات قانونی جمهوری اسلامی ایران تفاوت هایی در اعتبار شهادت زن نسبت به مرد وجود دارد که نگارنده در این مقاله ضمن تاکید بر اینکه شهادت یک تکلیف است نه حق به بررسی دیدگاه هایی که تفاوت حکم شهادت زن و مرد را به عنوان نقصی در ارزش انسانی زن مصرح کرده اند و همچنین بررسی مبانی فقهی این گونه مقررات و قوانین پرداخته است. با توجه به طرح بسیاری از این مسائل مطرح در قوانین جمهوری اسلامی ایران در عرض مسائل مربوط به حقوق بشر و ایجاد شبهه نسبت به مبانی فقهی آن ها بررسی موضوع شهادت زن و مسائل نظیر آن ضروری به نظر می رسد. در این مقاله با استفاده از روش اسنادی به بررسی موضوع پرداخته شده است. و در نهایت اذعان می دارد که باب شهادت ارتباطی به عقل و معقولات ندارد بلکه آنچه در این باب مطرح است محسوسات است بنابراین عدم برابری ارزش شهادت زن و مرد دلیلی بر نابرابری توان عقلی و جسمی زن نیست بلکه تدبیری است از سوی شارع مقدس برای معافیت از تکلیف نه محرومیت از حق

Keywords:

حقوق زنان , شهادت , امور کیفری , مبانی فقهی