ارزیابی خطر وقوع سیلاب در آب خیز شهری شیراز با AHP

حوادث طبیعی از قبیل سیل، زلزله، طوفان، رانش زمین و غیره همواره کشور ما را تهدید نموده و علی رغم پیشرفت های علمی در کشور هنوز آسیب پذیری آنها بطور چشمگیری کاهش پیدا نکرده است. یکی از خطرات بالقوه ای که همواره کشور ما را تهدید کرده و نسبت به زلزله نیز زیان های زیادی وارد ساخته، وقوع سیل است. سیل در حقیقت افزایش ارتفاع آب رودخانه و مسیل و بیرون زدن آب از آن و اشغال بخشی از دست های حاشیه رودخانه می باشد. پدیده سیل مخاطرات فراوانی را در سراسر جهان موجب شده است. پیامدهای این رخداد محیطی به شدت بر روی بخش های مختلف شیلات، مسکن، کشاورزی، منابع طبیعی، سازه های مهندسی و فعالیت های اجتماعی و اقتصادی تاثیر گذار است. با توجه به قابل پیش بینی بودن این رخداد، در این تحقیق به ارزیابی آسیب پذیری حوضه های شهر شیراز در برابر سیل پرداخته است. معیارهای مورد بررسی، شامل دو دسته معیارهای طبیعی که شامل بارش شدید و کوتاه، کم شدن پوشش گیاهی، جنس خاک، شیب زمین و معیارهای انسانی شامل دستکاری مسیل ها و آب گذرها، اشغال مسیل ها و سیلاب رودها، نابود کردن پوشش گیاهی، تغییر کاربری اراضی، وجود نخاله های ساختمانی در مقاطع مختلف مسیرهای اصلی می باشند. نتایج حااصل از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی نشان می دهد که دستکاری مسیل ها و گذرگاه ها با وزن ۴۶۸/۰ و وجود نخاله های ساختمانی در مقاطع مختلف مسیرهای اصلی با وزن ۰۴۹/۰ به ترتیب دارای بیش ترین و کم ترن تاثیر در میزان آسیب پذیری در حوضه شهری شیراز هستند.

Keywords:

سیل , رودخانه خشک , عوامل طبیعی , عوامل انسانی , شیراز.