بررسی رابطه اوقات فراغت ورزشی با بهره وری و کیفیت زندگی کارکنان آموزش و پرورش استان خراسان شمالی

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه اوقات فراغت ورزشی با بهره وری و کیفیت زندگی کارکنان آموزش و پرورش استان خراسان شمالی بوده است. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. بدین منظور دیدگاه ۲۴۲ نفر از مجموع ۶۵۰ نفر از از کارکنان ادارات آموزش و پرورش استان خراسان شمالی به صورت تصادفی انتخاب شد. به منظور برآورد حجم نمونه از شیوه خوشه ای تصادفی بر اساس جدول کرجسی و مورگان ( ۱۹۷۰ ) استفاده شد تا به هر یک از افراد جامعه مذکور احتمال مساوی داده شود تا در نمونه انتخاب شوند. جهت جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه معتبر استفاده شد، برای سنجش اوقات فراغت ورزشی از پرسشنامه اوقات فراغت گلثومزاده ( ۱۳۹۰ )، برای سنجش کیفیت زندگی از پرسشنامه ی مختصر کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و برای سنجش بهره وری از پرسشنامه ی از پرسشنامه استاندارد شریفی ( ۱۳۹۰ ) استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون های رگرسیون گام به گام برای بررسی رابطه اوقات فراغت ورزشی با بهره وری و کیفیت زندگی کارکنان و از آزمون های ضریب همبستگی جهت تعیین همبستگی بین متغیرها استفاده شد. برای محاسبات آماری از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ استفاده شد.یافته های تحقیق نشان می دهد که اوقات فراغت مبتنی بر ورزش با کیفیت زندگی ( ۵۵۸ / ۰=r ) و بهره وری کارکنان ( ۳۹۴ / ۰= r) رابطه مثبت و معناداری دارد. همچنین با مولفه های کیفیت زندگی سلامت جسمی ( ۲۲۹ / ۰=r )؛ سلامت روان ( ۴۷۲ / ۰=r )؛ روابط اجتماعی ( ۳۳۳ / ۰= r) و سلامت محیط ( ۲۲۴ / ۰= r) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.نتیجه گیری: اوقات فراغت باعث بهبود کیفیت زندگی و همچنین افزایش بهره وری در کارکنان اداری آموزش و پرورش می شود. براساس نتایج بدست آمده بیشترین امتیاز مربوط به عامل سلامت روان می باشد که نشان از این دارد که اوقات فراغت بیشترین تاثیرگذاری را بر سلامت روان دارد و کمترین اثرگذاری اوقات فراغت نیز بر سلامت محیط می باشد.