ترکیب نوین بر مبنای روش های کاربردی پروتئین آب پنیر مورد استفاده در فراوردههای غذایی و دارویی

آب پنیر یک فرآورده جانبی در صنایع لبنیاتی محسوب می گردد که سال ها محصولی بی اهمیتانگاشته می شد و یا به عنوان خوراک دام مورد استفاده قرار می گرفت و یا آنکه به عنوان ضایعات دورانداخته می شد. بنابراین آب پنیر به چنددلیل مشکل ساز به شمار می رود نخست به دلیل BOD۵بالای آن (مقدار O۲ بر حسب میلی گرم که برای اکسیداسیون بیولوژیکی بار آلی در هر لیتر از آب پنیردر دوره های پنج روزه ضروری است) و قریب ۳۵.۰۰۰ الی ۵۵.۰۰۰ میلی گرم اکسیژن در لیتر می باشد.با توجه به آنکه سالانه بیش از ۱۸۵.۰۰۰.۰۰۰ تن آب پنیر در سراسر جهان تولید می گردد، تمایل برایروش های جدید استفاده از آب پنیر قابل اعتناست. در طی سالیان گذشته مطالعات متعددی دربارهاهمیت ارزش غذایی آب پنیر و خواص مواد تشکیل دهنده آن انجام پذیرفته است. در حال حاضر اینمساله پذیرفته شده است که محتوای اصلی آب پنیر یعنی پروتئین های آن، دارای خواص ضد میکروبی،ضد ویروسی و آنتی اکسیدانی می باشد و این محصول می تواند به گونه ای به مقابله با سرطان و بیماری های قلبی پرداخته و به افزایش ایمن سازی کمک کند. با توجه به مشکلات عدیده ای که در قبال تلقیآب پنیر به عنوان ضایعات بیولوژیکی با آن مواجهه می شویم و پتانسیل بالای آب پنیر که به واسطهارزش افزوده مواد غذایی و تولید مواد فعال زیستی آن، مواد خام ارزشمندی محسوب می شوند، گرایشاخیر تنها روند مقبول و محبوب برخورد با این فرآورده جانبی صنایع لبنیاتی می باشد. به همین دلیل،اهداف اثر حاضر در مرحله نخست، گرد هم آوری کلیه اطلاعات لازم درباره آب پنیر، مواد تشکیل دهندهو خواص و پتانسیل استفاده از آن ها و در مرحله دوم ارائه و توصیف روش های شناخته شده امروزه برایفرآوری آب پنیر در راستای تفکیک مواد تشکیل دهنده مفید و عمدتا فعال زیستی متعدد آن و یااستفاده از آب پنیر در تولید مواد غذایی است.

Keywords:

آب پنیر , فرآورده , پروتئین , لبنیات , ترکیبات نوین , دارو.