توانایی مدیران بر عملکرد کارکنان با نقش واسطه ای جو سازمانی؛ مطالعه موردی: دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان

این پژوهش به بررسی مطالعه توانایی مدیران بر عملکرد کارکنان با نقش واسطه ای جو سازمانی (مطالعه موردی: دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان) پرداخته شده است؛ بازه زمانی این پژوهش سال ۱۴۰۱ می باشد؛ جامعه آماری این پژوهش کلیه پرسنل دانشگاه کشاورزی منابع طبیعی استان خوزستان می باشد که به روش تصادفی در دسترس ۴۴ نفر انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه می باشد. پس از توزیع پرسشنامه میان پرسنل و کارکنان دانشگاه، تجزیه و تحلیل داده ها به روش مدل ساختاری و تحلیل عاملی تاییدی صورت گرفت. بعد از بررسی وضعیت ضرایب و بارهای عاملی، تایید روایی همگرا و معناداری مدل نیز بررسی شد. نتیجه فرضیه اول نشان می دهد که توانایی مدیران بر عملکرد کارکنان تاثیر مثبت و معناداری دارد. نتیجه فرضیه دوم حاکی از آن بود که توانایی مدیران بر جو سازمانی تاثیر مستقیم و معناداری دارد. در نتیجه فرضیه سوم مشخص گردید که توانایی مدیران با نقش میانجی جو سازمانی بر عملکرد کارکنان تاثیر معناداری دارد. در نهایت مدل پژوهش مورد تایید قرار گرفت.

Keywords:

توانایی مدیران , عملکرد کارکنان , جو سازمانی