تاثیر سبک رهبری تحول آفرین بر نوآوری در سازمان با درنظر گرفتن نقش میانجی یادگیری سازمانی؛ مورد مطالعه شهرداری منطقه ۹

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر سبک رهبری تحول آفرین بر نوآوری در سازمان با درنظر گرفتن نقش میانجی یادگیری سازمانی است و عوامل اثرگذار بر نوآوری مانند یادگیری سازمانی در جامعه موردنظر که کارکنان شهرداری منطقه ۹ شهر تهران هستند، شناخته شده و در جهت رشد و توسعه آن راهکارها و پیشنهاداتی ارائه شود. سوال این استکه "آیا سبک رهبری تحول آفرین بر نوآوری در سازمان با درنظر گرفتن نقش میانجی یادگیری سازمانی تاثیر دارد؟ پژوهش حاضراز نوع کاربردی است.روش تحقیق از لحاظ روش بدست آوردن داده ها، با توجه به مدل نظری تحقیق و با توجه به وسعت جامعه آماری، در بستر روش اسنادی و روش مشاهده، مناسب ترین گزینه جمع آوری داده ها از جمعیت نمونه، برای نیل به اهداف تحقیق و همچنین پاسخ گوئی به فرضیه های تحقیق، روش تحقیق پیمایشی است. در این تحقیق باتوجه به جامعه آماری تحقیق ۵۱۴ نفر می باشد که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، حجم نمونه (۲۹۸ نفر) محاسبه و در نظر گرفته می شود. برای انجام این پژوهش روش نمونه گیری متناسب با حجم جامعه یعنی روش نمونه گیری سهمیه ای انتخاب و پرسشنامه ها به صورت طبقه بندی شده در اختیار افراد قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین ویژگی رهبری تحول آفرین و مولفه های آن و نوآوری کارکنان در سازمان با نقش میانجی یادگیری سازمانی رابطه معناداری وجود دارد. بدین صورت که هر یک از مولفه های رهبری تحول آفرین بر روی عملکرد نوآورانه کارکنان موثر است که با نقش میانجی یادگیری سازمانی این تاثیر بیشتر نمود پیدا می کند. لذا کلیه فرضیه های پژوهش تایید می شود.

Keywords:

رهبری تحول آفرین , نوآوری , یادگیری سازمانی