عرفان طبیعت مبنا در شعر سهراب سپهری
Publish place: Mysticism in Persian literature، Vol: 12، Issue: 46
Publish Year: 1399
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 202
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_ERFAN-12-46_002
Index date: 30 July 2023
عرفان طبیعت مبنا در شعر سهراب سپهری abstract
توجه به طبیعت همواره بخشی از شعر شاعران کهن و نو بوده است. طبیعت یا الهام بخش شعر شاعر است یا زیبایی و فکرت انگیزی آن باعث التذاذ و وجد شاعر و دستمایه تصویرگری و شرح شعری او میشود. در نگاه شاعر معاصر، سهراب سپهری، طبیعت تنها زیبایی نیست و کیفیتی عرفانی دارد و شاعر را به کنه حقیقت هستی و وجود خالق رهنمون می شود به طوری که گویی حکم نوعی دین مبتنی بر مشاهده را دارد. بر این اساس، مقاله حاضر ضمن تعریف و تشریح مفهوم عرفان و ارتباط آن با طبیعتگرایی در اشعار این شاعر، ضمن یک قرائت تنگاتنگ، اشعاری از او را نیز به عنوان شاهد مثال، تحلیل می نماید. نتیجه حاصل از این گفتار این است که عرفان سهراب سپهری با عرفان سنتی متفاوت است و یکسره بر طبیعت و جلوه های آن مبتنی است و شاعر با تماشای طبیعت و تدبر در حال آن، صفاتی از آن را برمی گیرد که در نهایت، جزء ویژگی های نگاه عرفانی او نیز می شوند. از جمله این صفات، معصومیت، سادگی، بی تکلفی و رهایی از قیدوبند اصول و قواعد است.
عرفان طبیعت مبنا در شعر سهراب سپهری Keywords:
عرفان طبیعت مبنا در شعر سهراب سپهری authors
عباس گودرزی
Department of English Language and Literature, Hamedan Branch, Islamic Azad University, Hamedan, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :