حکم تربیت اعتقادی زوجین به صورت متقابل با رویکرد فقه تربیتی

وضعیت تعهدپذیری زن و شوهر نسبت به تربیت یکدیگر در عرصه اعتقادی که برای سایر ساحت های تربیتی سرنوشت ساز است و غفلت از آن که آسیب های جدی را در سطح میدانی به وجود آورده است، امروزه باید یکی از اولویت های متولیان تربیت و سبک زندگی اسلامی باشد. این مقاله، با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع معتبر از قبیل ادله قرآنی، روایی و عقلی، درصدد کشف نگاه فقه تربیتی به این مسئله تربیتی است. بررسی های انجام شده، حاکی از آن است که با قرائن موجود در آیات و روایات مرتبط با این مسئله، حکم تربیت در ساحت اعتقادات واجب، وجوب است و ظاهر ادله اجازه نمی دهند که در عرصه عقاید مستحب، وجوب را قائل شویم. بنابراین، انصراف ادله به واجبات است؛ اما بعضی از ادله عام از قبیل «قاعده دفع ضرر»، «اعانه بر بر» و «قاعده هدایت»، بر لزوم تربیت اعتقادی دلالت می کنند.

Keywords:

ارشاد جاهل , قاعده هدایت , ساحت تربیتی , حقوق همسران , تعلیم و تربیت , تربیت دینی , عقاید اسلامی