پیش بینی سازگاری تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی با توجه به نقش کیفیت ارتباط معلم -دانش آموز

هدف اصلی از انجام این پژوهش بررسی پیش بینی سازگاری تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی با توجه به نقش کیفیت ارتباط معلم -دانش آموز بود. این پژوهش از نوع کاربردی بوده و برای اجرای آن از روش همبستگی استفاده شد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه دانش آموزان ابتدایی شهرستان قوچان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ می باشد. در این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای از بین کلیه مدارس ابتدایی هشت مدرسه (چهار پسرانه و چهار دخترانه) به صورت تصادفی انتخاب و در هر مدرسه به صورت تصادفی یک کلاس انتخاب و تمام دانش آموزان آن کلاس ها یعنی ۲۰۰ نفر (۱۰۰ پسر و ۱۰۰ دختر) به عنوان نمونه آماری در پژوهش حاضر شرکت داده شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS۲۳ صورت گرفته است. یافته های این پژوهش نشان داد که کیفیت ارتباط معلم- دانش آموز سازگاری تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی را پیش بینی می کند. در خصوص فرضیه دوم مشخص گردید که کیفیت ارتباط معلم- دانش آموز، سرزندگی تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی را پیش بینی می کند و در نهایت نتایج نشان داد که بین سازگاری تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی رابطه معناداری وجود دارد.

Keywords:

سازگاری تحصیلی , سرزندگی تحصیلی , کیفیت ارتباط معلم - دانش آموز , شهرستان قوچان