مطالعه تطبیقی سیاست جنایی مقابله با شکنجه در حقوق کیفری ایران و حقوق بین الملل

موضوع حقوق بین الملل در مورد ممنوعیت اعمال شکنجه در اسناد و معاهدات متعدد بین المللی به صورت مکرر بیان شده و به صورت مستقیم و غیرمستقیم مورد تاکید قرار گرفته است. حقوق بین الملل علاوه بر اعلام موضع خود در خصوص شکنجه در اسناد و معادات بین المللی، ساز و کار نظارت بر رعایت منع شکنجه را نیز نیز پیش بینی کرده است و علاوه بر و به علاوه دولت ها را ملزم به اجرا و گسترش فرهنگ مقابله با شکنجه در محدوده حاکمیت غذایی آنها نموده است. حقوق اسلام و قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران به طور صریح تعریفی از شکنجه ارائه نکرده اند و به نظر می رسد که مبانی حقوق اسلام، بین تعریف لغوی و حقوقی واژه شکنجه تفاوتی قائل نیست، لذا ارائه تعریف با این نگاه ضرورتی ندارد. با تصویب قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) در سال ۱۳۶۲، قانون مجازات عمومی مصوب سال ۱۳۰۴ نسخ گردید و ماده ۵۸ این قانون رکن قانونی جرم اذیت و آزار را تشکیل داد. ماده ۵۸ قانون تعزیرات گردید قانون آیین دادرسی کیفری نیز در ماده ۱۲۵ هر نوع اجبار و توسل به زور و اجرا برای اقرار از متهم، ممنوع کرده است.

Keywords:

حقوق بین الملل , شکنجه , ایرن , اسناد بین الملل , حقوق ایران , سیاست جنایی