بررسی وضعیت آلودگی درختان و درختچه های منطقه جنگلی نوژیان از استان لرستان به گیاهان نیمه انگل

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 74

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

FRPCC03_078

تاریخ نمایه سازی: 10 مرداد 1402

Abstract:

گیاهان نیمه انگل جنس Loranthus L. در مناطق معتدل و نیمه گرم سیری آسیا و اروپا پراکنش دارند. از دو گونه گسترش یافته آن در ایران، گونهLoranthus grewingkii Boiss. & Buhse ، اندمیک منطقه فلورا ایرانیکاست و گونه، L. europaeus Jacq، در جنوب غربی اروپا، جنوب روسیه، آناتولی، عراق و ایران گسترش دارد. به منظور بررسی وضعیت آلودگی گونه های درختی و درختچه ای منطقه جنگلی نوژیان از استان لرستان به این گیاهان نیمه انگل با انجام بررسی و نمونه برداری هایی به صورت تصادفی سیستماتیک در شهریور و مهر ماه ۹۷ در این منطقه، مشخص شد که آلودگی در گونه هایی از جنس های Acer، Amygdalus، Prunus و Pyrus وجود دارد که با نمونه برداری از گیاهان میزبان و گیاه انگل و تهیه نمونه های هرباریومی از این گیاهان، شناسایی آنها با منابع و کلیدهای شناسایی صورت گرفت و گونه های گیاه میزبان Acer monspessulanum L.، Amygdalus haussknechtii (C. K. Schneid.) Bornm. ، Prunus orientalis (Mill.) Koehne وPyrus syriaca Boiss و گونه گیاه نیمه انگل L. grewingkii Boiss. & Buhse شناسایی شد. لازم به ذکر است که در ایران بر اساس نوشته های گذشته خسارت L. europaeus Jacq روی بلوط رخ میداده است و خسارت L. grewingkii Boiss. & Buhse بیشتر روی درختان خانواده Rosaceae گزارش شده است، اما در این منطقه علاوه بر بعضیگونه های رزاسه در میزبان کیکم هم مشاهده شد و با وجود حضور گونه هایی دیگر از تیره رزاسه مثلL.، Cotoneaster luristanicus G.Klotz، Crataegus azarolus var. aronia L.، Rosa elymaitica Boiss. & Hausskn.ex Boiss. و.Sanguisorba minor Scop روی آنها این گیاه انگل مشاهده نشد. به نظر میرسد محدوده میزبانی و گسترش گونه های جنس Loranthus L. به حرکت و نوع پرندگان به عنوان ناقل های اصلی پراکندگی و همچنین شرایط محیطی منطقه بستگی داشته باشد و نمیتوان گزارش های داده شده در مناطق دیگر را به مناطق مورد نظر تعمیم داد.

Authors

کرم سپه وند

مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ایران