بررسی عوامل بروز بیماری مالتیپل اسکلروزیس (MS) از منظر اپی ژنتیک و روانشناسی

مقدمه: بیماری ام اس شایع ترین بیماری خود ایمنی سیستم اعصاب مرکزی است. همچنین یک بیماری مزمن و التهابی است که مغز و نخاع را درگیر می کند.همچنین یک بیماری مزمن و التهابی است که مغز و نخاع را درگیر می کند. علائم عصبی و روانپزشکی در بیش از ۶۰ درصد بیماران مبتلا به ام اس گزارش شده است و با وابستگی به دارو و نوع کیفیت زندگی مرتبط است. به طور خاص، افسردگی شایع است. شیوع مادام العمر افسردگی در افراد مبتلا به ام اس به ۵۰ درصد تخمین زده می شود.روش کار: در این مطالعه به مرور و بررسی پژوهش های انجام شده در زمینه  عوامل ژنتیکی ، عوامل روانشناختی  و دیگر عوامل محیطی  از طریق جستجو در دیتا بیس های مثل  PubMed،MEDLINE ، NCBI و دیگر دیتابیس ها پرداخته شده است.یافته ها: این بیماری یک بیماری خودایمنی است که از جمله علائم آن می توان به نقص بینایی، خستگی بیش از حد، اسپاسم و از کار افتادگی سیستم ماهیچه ای در سطوح متفاوت اشاره کرد. نتیجه گیری: مالتیپل اسکلروزیس یک بیماری التهابی در سیستم عصبی مرکزی است؛ که با التهاب و از بین رفتن غلاف چربی پوشاننده اعصاب بدن که میلین نامیده می شود، همراه است در این بیماری، سیستم ایمنی به غلاف میلین سیستم عصبی مرکزی حمله می کند و با عود بیماری رشته های نورونی تخریب می شوند و در پی آن سیستم اختلال سیگنال در سیستم عصبی ایجاد می گردد؛ و از دیگر ویژگی های مهم این بیماری تخریب آکسون هاست که عامل اصلی ناتوانی دائمی در این بیماری است.

Keywords:

: Autoimmune disease , Multiple Sclerosis , Epigenetics , Psychological disorders , بیماری خود ایمنی , مالتیپل اسکلروزیس , اپی ژنتیک , اختلالات روانی