اثر بخشی آموزش ارتباط موثر بر رضایت زناشویی در مادران دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان خرم آباد

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی، آموزش های ارتباط موثر بر رضایت زناشویی مادران دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان خرم آباد بود. در این تحقیق ۸۰ نفر از مادران دانش آموزان مقطع ابتدایی به صورت تصادفی چند مرحله ای انتخاب و به ۴ گروه ۲۰ نفره دو گروه گواه و دوگروه کنترل تقسیم شدند، ابزار اندازه گیری پرسشنامه رضایت زناشویی انریج بود که پس از اجرای پیش آزمون بر چهار گروه، و پس از مداخله آموزشی ۹ جلسه ای، ارتباط موثر در گروه ها، پس آزمون برای چهار گروه انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیره ای مانوا (MANAOVA)) و از سطح معنی داری با آلفای ۵p<. /. استفاده شد نتایج نشان می دهد که آموزش های ارتباط موثر باعث افزایش رضایت زناشویی شده است ولی با توجه به خرده مقیاس ها فرضیه های فرعی مربوط به مسائل شخصیتی، ارتباط زناشویی، مدیریت مالی، اوقات فراغت، روابط خانوادگی و دوستان و جهت گیری مذهبی تایید شدند و فرضیه های مربوط به روابط جنسی و حل تعارض رد شدند

Keywords:

ارتباط موثر , رضایت زناشویی