مقایسه نیروهای عکس العمل زمین و فعالیت الکتریکی عضلات مچ پا طی حرکت دویدن در مردان جوان دارای پرونیشن پا و نرمال

چکیده زمینه و هدف: با توجه به بر هم خوردن راستای طبیعی بدن به دلیل از بین رفتن قوس داخلی پا در افراد با پرونیشن پا که ممکن است مقدار و جهت نیروهای وارده به پا و فعالیت الکتریکی عضلات مچ پا را طی حرکت دویدن دچار تغییر کند، هدف از انجام این پژوهش مقایسه نیروهای عکس العمل زمین و فعالیت الکتریکی عضلات مچ پا طی حرکت دویدن در مردان جوان با کف پای پرونیت شده و نرمال بود. مواد و روش ها: در این تحقیق توصیفی از بین دانشجویان مرد رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه خوارزمی در سال ۱۳۹۵، ۱۵ نفر دارای ناهنجاری کف پای پرونیت شده و ۱۵ نفر سالم به عنوان آزمودنی انتخاب شد. از صفحه نیرو برای اندازه گیری نیروهای عکس العمل زمین استفاده شد. ثبت سیگنال های الکترومایوگرافی سطحی در آزمون دویدن با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی که با دستگاه صفحه نیرو هم زمان شده بود، انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار متلب و از میانگین و انحراف استاندارد برای توصیف داده ها و از آزمون تی مستقل برای مقایسه دو گروه استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون آماری نشان داد اختلاف معنی داری در راستای داخلی-خارجی متغیر اوج نیروی عکس العمل زمین بین دو گروه نرمال و پرونیشن پا طی حرکت دویدن وجود دارد (۰۱۸/۰p=). در متغیر فعالیت الکتریکی عضلات طی حرکت دویدن در عضلات ساقی قدامی (۰۲/۰p=) و نازک نی طویل (۰۱/۰p=) بین دو گروه کف پای پرونیت شده و سالم تفاوت معنی داری مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد پرونیشن پا می تواند به عنوان عاملی اثرگذار بر بیومکانیک دویدن، موجب تغییر در نیروی عکس العمل زمین در راستای داخلی-خارجی و فعالیت الکتریکی عضلات دوقلو داخلی و طاقی طی حرکت دویدن شود. واژه های کلیدی: پرونیشن پا، نیروهای عکس العمل زمین، فعالیت الکتریکی عضلات، دویدن، مردان جوان

Keywords:

Pronation of the foot , Ground reaction forces , Electrical activity of muscles , Running , Young men , پرونیشن پا , نیروهای عکس العمل زمین , فعالیت الکتریکی عضلات , دویدن , مردان جوان