تاثیر حرکت درمانی بر افسردگی زنان سالمند

سابقه و هدف: امروزه افسردگی یکی از شایعترین اختلالات روانی و معضل عمومی زندگی بشر است. در ایران افسردگی، ۳۵ الی ۴۵ درصد بیماری های روانی را تشکیل می دهد که متاسفانه این رقم روز به روز سیر صعودی را می پیماید و لازم است که راهها و روش های نوینی برای معالجه و پیشگیری از این معضل بهداشت روانی ارائه گردد. هدف این پژوهش تعیین اثر حرکت درمانی بر میزان افسردگی در زنان سالمند مقیم مرکز سالمندان طوس مشهد بوده است. مواد و روش ها: این پژوهش نیمه تجربی بر روی ۳۰ زن سالمند ۷۵-۶۰ ساله که به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شدند، انجام شد. این افراد به مدت ۳۰ جلسه ۴۵-۳۰ دقیقه ای با حضور پژوهشگر، برنامه حرکت درمانی را اجرا کردند. برای تعیین میزان افسردگی از آزمون افسردگی بک (Back) استفاده گردید و اطلاعات فردی مورد نیاز از طریق یک پرسش نامه جمع آوری شد. نمونه های پژوهش در دو مرحله قبل و بعد از اجرای برنامه حرکت درمانی از نظر میزان افسردگی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: میانگین میزان افسردگی قبل از به کارگیری حرکت درمانی ۸۷/۲۰ و بعد از آن ۴۰/۱۶ بود و نتایج این پژوهش نشان داد که حرکت درمانی موجب کاهش میزان افسردگی در زنان سالمند می گردد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده مشخص گردید که این برنامه مداخله ای توانسته است میزان افسردگی زنان سالمند مقیم در آسایشگاه سالمندان را کاهش دهد. واژه های کلیدی: افسردگی، حرکت درمانی، زنان سالمند

Keywords:

Depression , Movement therapy , Elderly women. , افسردگی , حرکت درمانی , زنان سالمند