افزایش نسبت دانشجویان دختر در رشته های پزشکی و دندان پزشکی و موفقیت بیشتر تحصیلی آن ها در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال تحصیلی ۱۳۸۳-۱۳۸۲

چکیده سابقه و هدف : کاهش انگیزه دانش آموزان پسر برای ادامه تحصیل در رشته های مختلف تحصیلی در دانشگاه های کشور موجب شده است که نسبت دانشجویان پسر به دختر در برخی رشته های تحصیلی کاهش یابد. این مس ا له می تواند در آینده ای نزدیک موجب تک جنسیتی شدن ارایه دهندگان خدمات بهداشتی-درمانی و بروز اختلال در نظام سلامت جامعه گردد. با توجه به این که دانشجویان دختر جمعیت غالب هر رشته تحصیلی را تشکیل می دهند، در این مطالعه موفقیت تحصیلی دانشجویان دختر در مقایسه با دانشجویان پسر مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها : این مطالعه مقطعی بر روی ۱۱۴ دانشجوی پزشکی و ۵۰ دانشجوی دندان پزشکی شاغل به تحصیل در سال تحصیلی ۱۳۸۳-۱۳۸۲ انجام شد. معدل دانشجویان بر اساس پرونده های تحصیلی به سه گروه ۲۰-۱۷ (الف ) ، ۹ ۹ /۱۶-۱۴ (ب) و کمتر از آن طبقه بندی شد. فراوانی سه گروه معدلی بر حسب جنس ، بومی بودن و بومی نبودن با استفاده از آزمون مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : دربررسی های صورت گرفته، نشان داد ه شد که دخترا ن علاوه بر تشکیل دادن جمعیت غالب در هر رشته، در آزمون های درسی نیز از موفقیت بیشتری برخوردار می باشد به طوری که در گروه پزشکی ۷/۲% پسران و ۲/۱۸% دختران از معدل الف برخوردار بودند. در گروه دندان پزشکی هیچ کدام از پسران معدل الف نداشتند در حالی که ۸% دختران معدل الف داشتند. این تفاوت ها هم در رشته پزشکی و هم در دندان پزشکی از نظر آماری معنی دار بود. نتیجه گیری : به نظر می رسد که تفاوت های معنی دار مشاهده شده ارتباطی به میزان استعداد تحصیلی دانشجویان نداشته و تنها از کمتر بودن نسبی انگیزه دانشجویان پس ر برای مطالعه پس از ورود به دانشگاه منش ا گرفته باشد. واژه های کلیدی: پیشرفت تحصیلی، نسبت دختر به پسر، دانشجویان پزشکی و دندان پزشکی، رفسنجان

Keywords:

Academic Achievement , Female to Male Ratio , Medical and Dentistry Students , Rafsanjan , , پیشرفت تحصیلی , نسبت دختر به پسر , دانشجویان پزشکی و دندان پزشکی , رفسنجان