بررسی تاثیر غلظت گاز N۲O در پیشگیری از اسپاسم حنجره بعد از عمل سزارین: کارآزمایی بالینی تصادفی

چکیده زمینه و هدف: اسپاسم حنجره یکی از عوارض خطرناک و فوری بعد از خروج لوله نای است که به علت هیپوکسی می تواند منجر به مرگ و میر و عوارضی مثل آسپیراسیون ریوی، ادم ریوی، برادی کاردی و هیپوکسمی شود. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر افزایش غلظت N۲O دمی بر پیشگیری بروز اسپاسم حنجره بود. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی یک سوکور تصادفی بر روی ۴۴۰ زن کاندید سزارین الکتیو انجام شد. افراد شرکت کننده به صورت تصادفی ساده به دو گروه تخصیص یافتند. دو گروه از نظر میزان و نوع داروهای بیهوشی، کنترل قلبی و عروقی، تنفس، پالس اکسی متری و نوع برش جراحی یکسان بودند. تنها تفاوت دو گروه در غلظت N۲O دمی بود که در یک گروه غلظت ۵۰% و در گروه دیگر ۷۰% استفاده شد. دو گروه از نظر بروز اسپاسم حنجره بعد از خروج لوله نای، هیپوکسی، تهوع و اتساع روده با یکدیگر مقایسه شدند. یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که از ۲۲۰ نفر زن کاندیدای سزارین که گاز N۲O با غلظت ۵۰% دریافت کرده اند در ۶ نفر (۷۳/۲%) و از ۲۲۰ نفر زن کاندیدای سزارین که گاز N۲O با غلظت ۷۰% دریافت کرده اند در هیچ کدام اسپاسم حنجره دیده نشد (۰۳۰/۰p=). درضمن درهیچ کدام از افراد مورد مطالعه عوارض N۲O شامل هیپوکسمی انتشاری، تهوع و اتساع روده ها مشاهده نشد. نتیجه گیری: افزایش عمق بیهوشی با استفاده از افزایش غلظت N۲O دمی یکی از روش هایی است که برای پیشگیری از اسپاسم حنجره بعد از خروج لوله نای در عمل سزارین موثر است. واژهای کلیدی: اسپاسم حنجره، بیهوشی عمومی، سزارین،N۲O

Keywords:

Laryngospasm , General anesthesia , Cesarean section , Nitrous oxide , اسپاسم حنجره , بیهوشی عمومی , سزارین , N۲O