اثرات درمانی ترکیبات بتا اینترفرون در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

زمینه و هدف: علی رغم اثربخشی ترکیبات بتا اینترفرون، به علت وجود عوارض این ترکیبات، هنوز در مورد دوره درمانی اتفاق نظر یکسانی وجود ندارد. مطالعه حاضر به منظور بررسی تعداد عود حملات مولتیپل اسکلروزیس در مصرف کنندگان ترکیبات بتا اینترفرون، بر حسب مدت زمان مصرف، در شهر رفسنجان در یک دوره دو ساله طراحی شده است. مواد و روش ها: این تحقیق به شکل هم گروهی روی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس که حداقل دو سال از تشخیص بیماری در آن ها گذشته و حداقل سه ماه تحت درمان با ترکیبات بتا اینترفرون بودند، انجام شد. برای بیماران پرسش نامه ای که حاوی اطلاعات دموگرافیک، حملات عود و مدت زمان مصرف بتا اینترفرون بود تکمیل گردید. یافته ها: در گروه ۳ تا ۶ ماه درمان با بتا اینترفرون، ۶/۶۳% بدون حمله عود و در گروه ۶ ماه تا ۱ سال درمان، ۱/۳۸% بدون حمله عود و در گروه بیشتر از ۱۲ ماه درمان ۷/۴۱% فاقد حمله عود بودند. میزان عود سالیانه، در گروه کمتر از ۱۲ ماه دوره درمانی ۴۶/۰%، در گروه بیش از ۱۲ ماه درمان ۳۵/۰% و در کل ۴۳/۰% بود. هیچ ارتباط معنی داری بین دوره درمان و تعداد حملات عود وجود نداشت. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر هیچ ارتباطی بین تعداد حملات عود بیماری مولتییپل اسکلروزیس با دوره های درمانی با بتا اینترفرون به صورت ۳ تا ۶ ماه، ۶ ماه تا یک سال و بیشتر از یک سال را نشان نداد. جهت ارزیابی اثرات درمانی این ترکیبات دارویی مدت درمان طولانی تری توصیه می شود. واژه های کلیدی: مولتیپل اسکلروزیس، بتا اینترفرون، عود

Keywords:

Multiple Sclerosis , B-Interferon , Recurrence , مولتیپل اسکلروزیس , بتا اینترفرون , عود