بررسی فراوانی بیماری سل در زندانیان ساکن در زندان های استان مازندران- ۱۳۸۷

زمینه و هدف: با توجه به فراوانی بیماری سل در زندانیان، مطالعه حاضر به بررسی وضعیت این بیماری در بین زندانیان زندان های استان مازندران می پردازد تا با بهره گیری از نتایج آن، پیشنهاداتی جهت کنترل بهتر این بیماری ارائه گردد.   مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال ۱۳۸۷ در بین تمامی زندانیان استان مازندران که در زمان انجام مطالعه در زندان حضور داشتند (۲۴۰۵ نفر) انجام شده است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه ای شامل ۹ سوال دموگرافیک و ۱۱ سوال تخصصی بود. داده ها با بهره گیری از آزمون های آماری توصیفی تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها: از کل زندانیان شرکت کننده در مطالعه، ۲۲۲۷ نفر (۶/۹۲%) مرد و ۱۷۸ نفر (۴/۷%) زن بودند. میانگین سن افراد مورد مطالعه ۲۴/۱ ± ۸/۲۶ سال بود. از نظر مدت اقامت در زندان، ۱۰۰۸ نفر (۹/۴۱%) بیشتر از ۶ ماه در زندان حضور داشتند. هفت نفر از زندانیان (۳/۰%) از نظر HIV مثبت بودند. ۱۳۶ نفر (۷/۵%) از زندانیان سرفه طول کشیده بیش از دو هفته داشتند. اسمیر خلط ۲ نفر (۱/۰%) از افراد تحت بررسی، مثبت گزارش شد و ۲ نفر (۱/۰%) مبتلا به سل خارج ریوی بودند.   نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، میزان شیوع سل ریوی اسمیر مثبت در زندان های مازندران، بالا بوده و ۷/۱۷ برابر جامعه عادی است، از این رو، تدوین و اجرای مستمر یک برنامه اثربخش کنترل سل در زندان ها ضروری می باشد.   واژه های کلیدی : سل ریوی، سل خارج ریوی، زندانیان

Keywords:

Pulmonary tuberculosis , Extra pulmonary tuberculosis , Jail , Prisoners , سل ریوی , سل خارج ریوی , زندانیان