ارزیابی مدیران بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران با استفاده از مدل بازخور ۳۶۰ درجه

چکیده   زمینه و هدف: چنانچه در راس سازمان ها مدیران شایسته و باتجربه قرار گیرند، موفقیت سازمان ها در رسیدن به اهداف خود تضمین خواهد شد و همچنین سازمان با حداقل امکانات می تواند به بیشترین بازدهی دست یابد. این پژوهش می تواند منجر به آگاهی بیشتر در زمینه شایستگی مدیران بیمارستان گردد.   مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در بهار و تابستان سال ۱۳۸۹ انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران کلیه بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران بود . برای جمع آوری داده های شایستگی مدیران از پرسش نامه استاندارد شرکت BROWN که بر اساس مدل بازخور ۳۶۰ درجه و در ۸ بخش بر اساس مقیاس لیکرت طراحی شده استفاده شد. شصت و سه پرسش نامه بین کلیه مدیران، روسا، همتایان مدیر و مدیران زیرمجموعه ایشان در ۷ بیمارستان شریعتی، سینا، امیراعلم، مرکز طبی کودکان، فارابی، ولیعصر (عج) و امام خمینی تهران که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند، توزیع گردید. در تحلیل داده ها میانگین بالای ۸۰ عوامل مورد بررسی، در زمره شایستگی های برتر قرار گرفت.   یافته ها: یافته ها نشان داد که مدیران، در زمینه کار تیمی با کسب ۱۴/۹۳ امتیاز دارای بیشترین توانایی و در زمینه برنامه ریزی با کسب ۶۴/۸۴ امتیاز دارای کمترین توانایی هستند. بنابراین مدیران، از دیدگاه خود در همه زمینه ها توانستند به حد معیار برای شایستگی برتر دست یابند. از دیدگاه مافوق مدیران نیز، آن ها توانستند در تمام زمینه ها به شایستگی برتر دست یابند. از دیدگاه همتایان و مدیران زیر مجموعه، مدیران در هیچ زمینه ای دارای شایستگی برتر نبودند.   نتیجه گیری: از آنجا که مدیران مورد مطالعه در زمینه مدیریت منابع انسانی توانایی کمتر داشته، لذا با توجه به اهمیت مسئله منابع انسانی باید برنامه ریزی جامع در مورد آموزش مهارت ها انجام شود و همچنین برای بهبود کار تیمی باید برنامه های توسعه ای انجام شود .   واژه های کلیدی: شایستگی، مدیر، بیمارستان آموزشی، مدل بازخور ۳۶۰ درجه

Keywords:

Competency , Manager , Teaching Hospital , ۳۶۰- degree feedback model , شایستگی , مدیر , بیمارستان آموزشی , مدل بازخور ۳۶۰ درجه