مقایسه وضعیت های دمر و طاقباز بر اشباع اکسیژن شریانی در نوزادان بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بعد از جداسازی ازدستگاه تهویه مکانیکی در بیمارستان افضلی پور کرمان در سال ۱۳۹۱

چکیده  زمینه و هدف: نتایج مطالعات نشان می دهد وضعیت نوزاد در بهبود اکسیژن رسانی موثر است. بنابراین، این مطالعه با هدف مقایسه وضعیت های دمر و طاقباز بر اشباع اکسیژن شریانی نوزادان نارس جدا شده از دستگاه تهویه مکانیکی انجام شد. مواد وروش ها: این کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۹۱ بر روی ۴۰ نوزاد نارس جدا شده از دستگاه تهویه مکانیکی در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان افضلی پور کرمان انجام شد. نوزادان به مدت ۳ ساعت در دو وضعیت قرار داده شدند. درصد اشباع اکسیژن شریانی هر ۱۵ دقیقه در برگه چک لیست دو قسمتی ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون های اندازه گیری های مکرر و t زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد میانگین درصد اشباع اکسیژن شریانی در وضعیت دمر ۹۶/۱±۱۵/۹۶ به طور معنی داری بالاتر از میانگین درصد اشباع اکسیژن شریانی در وضعیت طاقباز ۹۶/۱±۴۹/۹۵ بود (۰۰۱/۰p<). نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه و بالاتر بودن میانگین درصد اشباع اکسیژن شریانی در وضعیت دمر، در صورت عدم وجود ممنوعیت، پرستاران می توانند با بکار گیری وضعیت مناسب در نوزادان نارس جدا شده از دستگاه تهویه مکانیکی، به بهبود اکسیژن رسانی در آنها کمک کنند. واژه های کلیدی: نوزاد نارس، جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی، وضعیت دمر، وضعیت طاقباز، اشباع اکسیژن شریانی، بخش مراقبت های ویژه نوزادان

Keywords:

Preterm neonate , Weaning from mechanical ventilation , Oxygen saturation , Neonatal intensive care unit , نوزاد نارس , جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی , وضعیت دمر , وضعیت طاقباز , اشباع اکسیژن شریانی , بخش مراقبت های ویژه نوزادان