بررسی شاخص های زیج حیاتی مراکز بهداشتی درمانی روستایی شیراز قبل و بعد از اجرای برنامه پزشک خانواده طی سال های ۹۱-۱۳۸۰: یک گزارش کوتاه

gte vml ۱]> چکیده  زمینه و هدف: سلامت مادران و کودکان یکی از مسائل مهمی است که نیاز به توجه ویژه دارد. یکی از اهداف برنامه پزشک خانواده بهبود شاخص های زیج حیاتی می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی شاخص های زیج حیاتی مراکز بهداشتی درمانی روستایی شیراز قبل و بعد از اجرای طرح پزشک خانواده طی سال های۱۳۹۱-۱۳۸۰ انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی در سال ۱۳۹۳ انجام شد. داده ها با استفاده از فرم جمع آوری پژوهشگر ساخته و به صورت سرشماری از سال۱۳۸۰ تا سال ۱۳۹۱ از مراکز بهداشتی والفجر و انقلاب جمع آوری شدند. از آمار توصیفی و برای تحلیل داده ها از نرم افزار Excel و آزمون ویلکاکسون استفاده شد. یافته ها: بیشترین میانگین شاخص های زیج حیاتی بعد از اجرای طرح پزشک خانواده مربوط به شاخص باروری عمومی (۹۸/۵) و کمترین مربوط به باروری کلی قبل از اجرای طرح پزشک خانواده بود (۱۷/۰). بین چهار شاخص قبل و بعد از اجرای طرح رابطه معناداری وجود داشت (۰۵/۰p<). شاخص های مرگ نوزاد زیر۱ ماه، مرگ کودکان زیر۱ سال، درصد کودکان زیر۱ سال و درصد مرده زایی از سال ۱۳۸۰ تا سال ۱۳۹۱ روندی رو به کاهش داشتند. نتیجه گیری: شاخص های بهداشتی درصد مرگ نوزاد زیر ۱ ماه، درصد مرده زایی، درصد کودکان زیر ۱ سال و درصد موالید خام بعد از طرح پزشک خانواده ارتقا یافتند. لذا با اجرای صحیح، نظارت مداوم و افزایش آگاهی مردم از این طرح می توان در جهت ارتقا شاخص های زیج حیاتی اقدام موثر انجام داد. واژه های کلیدی: طرح پزشک خانواده، شاخص زیج حیاتی، شاخص سلامت روستا

Keywords:

Vital horoscope indicator , Rural health indicator , Family physician plan , طرح پزشک خانواده , شاخص زیج حیاتی , شاخص سلامت روستا