تاثیر آموزش بر اساس مدل بزنف در ایجاد عملکرد خود آزمایی پستان در زنان ۴۵-۲۰ سال شهرستان سیرجان: یک مطالعه کارآزمایی آموزشی

Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 63

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RUMS-14-9_006

تاریخ نمایه سازی: 11 مرداد 1402

Abstract:

چکیده زمینه و هدف: زنان در تمام سنین در معرض خطر ابتلا به سرطان پستان قرار دارند و با افزایش سن این خطر بیشتر می شود. در صورت تشخیص به موقع و زودرس، بیشتر مبتلایان درمان می شوند. با این وجود اکثر زنان خود آزمایی پستان را که روشی موثر و ارزان در پیشگیری از مرگ و میر ناشی از سرطان است را انجام نمی دهند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش بر اساس مدل بزنف (BASNEF) در ایجاد عملکرد خودآزمایی پستان در زنان ۴۵-۲۰ سال شهرستان سیرجان در سال ۱۳۹۳ انجام شد. مواد و روش ها: این یک مطالعه کارآزمایی آموزشی بود. جمعیت مورد مطالعه، تعداد ۲۰۰ نفر از زنان ۴۵-۲۰ سال تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شهرستان سیرجان بودند که به طور تصادفی به دو گروه مداخله (۱۰۰ نفر) و کنترل (۱۰۰ نفر) تقسیم شدند. مداخله آموزشی طی دو جلسه ۶۰ دقیقه ای انجام شد. اطلاعات از طریق تکمیل پرسش نامه مدل بزنف (حاوی ۳۸ سوال) و همچنین، چک لیست عملکرد، طی مصاحبه مستقیم قبل از مداخله آموزشی و دو ماه بعد از آن جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از آزمون مجذور کای، آزمون دقیق فیشر،  tمستقل، t زوجی و مک نمار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن افراد گروه مداخله و شاهد بترتیب ۵۳/۲±۸۶/۳۵ و ۲۴/۲±۱۲/۳۶ سال بود. پس از مداخله، نمرات آگاهی در هر دو گروه مداخله و شاهد افزایش یافت. نگرش، هنجارهای انتزاعی، عوامل قادر ساز نیز پس از مداخله در گروه مداخله در مقایسه با شاهد افزایش نشان داد (۰۰۱/۰p<). ولی در گروه شاهد افزایشی نداشته و اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. همچنین، میانگین نمرات چک لیست عملکرد در گروه مداخله به طور معنی داری در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافت (۰۰۱/۰p<). نتیجه گیری: مدل بزنف در آموزش خودآزمایی پستان در زنان ۴۵-۲۰ سال موثر بود. بنابراین پیشنهاد می گردد در کنار روش های آموزش سنتی از مدل بزنف نیز استفاده گردد.

Authors

رضا صادقی

Kerman University of Medical Sciences

محسن رضائیان

Rafsanjan University of Medical Sciences

محبت محسنی

Kerman University of Medical Sciences