طراحی پروتکل تمرین ویژه بر اساس نیازهای فیزیولوژیک پلیس کلانتری

زمینه و هدف: انجام تمرینات نظامی بدون در نظر گرفتن نیازهای ویژه فیزیولوژیکی موجب کاهش ارزش تمرین و ناتوانی در رسیدن به اهداف و نیز عدم موفقیت در آماده کردن افسران برای انجام وظایف شغلی می­شود. بنابراین، هدف از انجام این پژوهش طراحی پروتکل تمرینی ویژه بر اساس نیازهای فیزیولوژیکی پلیس کلانتری بوده است. روش ها: مطالعه حاضر بر روی ۱۰۰ نفر از نیروهای پلیس کلانتری شهر رشت که در سال ۹۶-۹۷ مشغول به کار بودند، انجام شد. ابتدا ضربان قلب و لاکتات و مقیاس درک فشار در حالت استراحت و سپس همین متغیرها حین ماموریت ماموران کلانتری اندازه گیری شد. این افراد سه جلسه تمرین دایره ای متفاوت را در سه روز مختلف انجام دادند و همبستگی ضربان قلب، اسید لاکتیک و مقیاس درک فشار آن­ ها با فاکتورهای اندازه گیری شده مشابه پیش و حین ماموریت یررسی شد. همچنین همبستگی سه پروتکل دایره ای نیز باهم مورد برسی قرار گرفت. از روش همستگی پیرسون برای بررسی ارتباط متغیرهای تحقیق استفاده شد (۰/۰۵≥P < /span>).  یافته ها: یافته­ های تحقیق نشان داد که  بین مقادیر لاکتات، ضربان قلب و مقیاس درک فشار در حین تمرین و ماموریت همبستگی بالایی وجود دارد (۰/۰۰۱P≤). همچنین بین مقادیر مقادیر لاکتات، ضربان قلب و مقیاس درک فشار در سه نوع تمرین دایره­ ای تدوین شده همبستگی بالایی وجود داشت (۰/۰۱P≤). نتیجه گیری: با توجه به یافته­ های تحقیق می­توان نتیجه گیری کرد که، استفاده از تمرینات ویژه پلیس کلانتری با روش دایره ای احتمالا می­ تواند منجربه آمادگی بیشتر آنان برای انجام ماموریت و مواجهه با خطرات شود.

Keywords:

تمرینات دایره ای ویژه , نیازهای فیزیولوژیک , پلیس کلانتری