ارزیابی انرژی دریافتی و ظرفیت کار فیزیکی پرسنل نیروهای مسلح در طی دوره آموزش نظامی

زمینه و هدف: تناسب افراد با کار از مهمترین اهداف ارگونومی می باشد تا فرد در محیط کاری متناسب با انرژی خود فعالیت نماید. از جمله مهمترین عوامل موثر بر عملکرد جسمانی و شناختی افراد، رژیم غذایی و تغذیه می باشد. بنابراین برآورد میزان انرژی دریافتی افراد و بهبود خدمات تغذیه در عملکرد افراد موثر خواهد بود. هدف از انجام مطالعه حاضر ارزیابی انرژی دریافتی افراد نظامی در طی دوره آموزشی و تعیین اثر دوره آموزشی بر ظرفیت کار فیزیکی آنان می باشد. روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی-مقطعی می باشد. در این مطالعه تعداد ۱۵۰ نفر از کارکنان مرد رسته های پیاده ارتش و سپاه شامل سرباز و رسمی مورد بررسی قرار گرفتند. ارزیابی انرژی دریافتی از طریق نرم افزار تخصصی آنالیز جیره های غذایی Nutrition۴ انجام شد. همچنین اندازه گیری ظرفیت کار جسمانی در ابتدا و انتهای دوره آموزشی با استفاده از دستگاه تردمیل انجام شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان انرژی دریافتی افراد نظامی رسته پیاده از طریق مواد غذایی ۳۲۵۲ کیلوکالری می باشد که این مقدار کمتر از میزان موردنیاز کارکنان به منظور انجام فعالیت های جسمانی تعیین شده برای آنان می­باشد. همچنین مشخص شد ظرفیت کار جسمانی و حداکثر توان هوازی کارکنان در طی این دوره آموزشی افزایش پیدا کرده است (P<۰.۰۵). ارزیابی مقادیر اندازه گیری شده ضربان قلب (قبل و بعد از تست) در ابتدا و پایان دوره آموزشی نشان داد، تعداد ضربان قلب افراد در پایان دوره آموزشی به طور معناداری کاهش پیدا کرده است (P<۰.۰۵). نتیجه گیری: با افزایش انرژی دریافتی از طریق مواد غذایی می توان علاوه­بر تامین نیازهای اولیه افراد نظامی، توانایی لازم جهت انجام فعالیت های رزمی را در آنان افزایش داد. همچنین با توجه به اینکه طبق نتایج به­دست آمده با افزایش سن توان هوازی افراد کاهش پیدا می کند می بایست در مورد شدت فعالیت های جسمانی افراد تحصیل کرده که سن آن ها بالا می باشد بازبینی صورت گیرد تا از خستگی و احتمال کاهش شاخص توده جسمانی جلوگیری به عمل آید.

ارزیابی انرژی دریافتی و ظرفیت کار فیزیکی پرسنل نیروهای مسلح در طی دوره آموزش نظامی Keywords:

ظرفیت کار فیزیکی , توان هوازی , انرژی دریافتی , نیروهای مسلح , آموزش نظامی