تدوین شاخص های ارزیابی عملکرد پرستاران نظامی در ایران: یک مطالعه چند مرحله ای

زمینه و هدف: اصلاح نظام ارزیابی عملکرد نیروی پرستاری در حوزه بهداشت­ و­درمان نیروهای مسلح یکی از چالش های مدیران این حوزه در کشور محسوب می شود. لذا این پژوهش با هدف تدوین شاخص های عملکردی نیروی پرستاری در حوزه بهداشت و درمان نیروهای مسلح ایران انجام شده است. روش ها: مطالعه حاضر، یک پژوهش کاربردی و از نوع ترکیبی و چندمرحله­ ای است که به صورت مقطعی طی سال­ های ۱۴۰۰-۱۳۹۸ در مراکز درمانی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران انجام شد. مشارکت­ کنندگان شامل ۳۶ صاحب­ نظر در حوزه پرستاری بودند. به منظور جمع آوری اطلاعات از مطالعه کتابخانه ای، نمونه گیری هدفمند، مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته، تدوین پرسشنامه نیمه باز، برگزاری جلسات پنل خبرگانی و روش دلفی استفاده شد. داده ها نیز به روش تحلیل محتوای کیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. اهمیت معیارهای شناسایی شده نیز از طریق پرسشنامه مقایسات زوجی  براساس طیف لیکرت ۵تایی و با روش تحلیل سلسله مراتبی فازی در نرم افزار Matlab مشخص شد. یافته ها:  براساس نتایج، ۳۳ شاخص عملکردی برای پرستاران نظامی کشور در چهار دسته توانمندی های شرایط ویژه (۱۰ شاخص)، توانمندی های نظامی (۷ شاخص)، توانمندی های فرماندهی­ و رهبری (۴ شاخص) و توانمندی های پایه پرستاری (۱۲ شاخص) شناسایی و میزان اهمیت هر یک تعیین شد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که در فرآیند ارزشیابی عملکرد پرستاران نظامی، توانمندی های شرایط ویژه و توانمندی های پایه پرستاری از اهمیت بالاتری برخوردار هستند. از این رو پیشنهاد می­ شود که شاخص­ های شناسایی­ شده در این پژوهش، می تواند در تصمیم ­گیری­ های کلان مدیریتی در حوزه­ های آموزش، تربیت و مدیریت عملکرد پرستاران نظامی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

ارزیابی عملکرد , بهره وری , پرستاران نظامی , شاخص های عملکردی , AHP فازی