امنیت در فضاهای شهری (مطالعه موردی شهربندعباس)

امن سازی فضاهای شهری به عنوان یکی از ضرورتهای اساسی شهرسازی مطرح است به همین دلیل بسیاری از تلاشها در عرصه شهرسازی به دنبال کاهش وقوع جرم از طریق طراحی محیطی مناسب (CPTED) می.باشند در مقاله حاضر در ابتدا به تعریف امنیت در فضای شهری و مولفه های روانی و عینیت تاثیر گذار در آن اشاره میشود و سپس به بیان شاخصهای کالبدی منظر شهری و موثر در امنیت پرداخته میشود در نهایت به عنوان مطالعه موردی به مقایسه چگونگی رعایت این شاخصهای کالبدی در یک بافت قدیمی و یک بافت جدید شهری در شهر بندر عباس میپردازیم. این مقایسه نشان می دهد که اگر چه امنیت به لحاظ عینی در فضاهای عمومی بافت جدید به علت بهتر بودن شاخصهای کالبدی در شرایط مناسبتری است، ولی احساس امنیت در نزد ساکنین بافت قدیم بیشتر بوده و تحت تاثیر انسجام اجتماعی بالاتر در منظر شهری قدیم قرار دارد این انسجام اجتماعی خود نتیجه اجتماع پذیر بودن محیط مسکونی این محلات و بالا بودن حس تعلق به محیط مسکونی و در نتیجه پیدایش هویت مشترک در میان ساکنین آن است. بنابراین بایسته است که طراحان و برنامه ریزان منظر شهری علاوه بر رعایت اصول CPTED به عوامل محیطی تاثیر گذار بر انسجام اجتماعی و حس تعلق به محیط مسکونی نیز توجه نمایند به این ترتیب علاوه بر ابعاد عینی بر فرایندهای ذهنی ادراک امنیت نیز تاثیر گذاشته و به آسایش روانی ساکنان کمک خواهد شد.

Keywords:

امن سازی