بررسی رابطه ی بین انطباق پذیری مسیر شغلی و انگیزش پیشرفت با رضایت شغلی در کارکنان شرکت نماگستر سپاهان و طلوع ایرانیان استان اصفهان

هدف از این پژوهش بررسی رابطه چندگانه بین انطباق پذیری مسیر شغلی و انگیزش شغلی با رضایت شغلی بود.پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری را کلیه کارکنان شرکت نما گستر سپاهان و شرکت طلوع ایرانیان تشکیل می دادند.از این جامعه نمونه ای ۱۵۷نفری ازطریق نمونه گیری تمام شمارش انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا(۱۹۶۷).پرسشنامه انطباق پذیری مسیرشغلی یوسفی (۱۳۹۰). پرسشنامه انگیزش شغلی هاکمن و اولدهام(۱۹۶۷) بود که برای تعیین روایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد.ضریب پایایی بازآزمایی پرسشنامه رضایت شغلی،انطباق پذیری مسیرشغلی و انگیزش شغلی به ترتیب ۸۶/۰، ۷۷/۰ ،۷۹/۰ بدست آمد. داده های گردآوری شده از طریق آمار توصیفی،ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد بررسی قرار گرفت و نتایج تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد که بین انطباق پذیری مسیر شغلی و مولفه های آن (به جزبازخورد) و انگیزش شغلی و مولفه های آن با رضایت شغلی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام، سهم انطباق پذیری مسیر شغلی را در پیش بینی رضایت شغلی را نشان می دهد (۰۰۰/۰P<). مولفه هویت وظیفه انگیزش شغلی، بیشترین سهم پیش بینی رضایت شغلی را نشان می دهد (۰۰۰/۰p).از یافته های این پژوهش می توان برای افزایش رضایت شغلی کارکنان سازمان ها استفاده نمود.

Keywords:

شغل , رضایت شغلی , انطباق پذیری مسیرشغلی , انگیزش شغلی