سنجش خودباوری و انگیزه مندی در ارتباط با تعهدپذیری شغلی درکارکنان سازمان بهزیستی استان هرمزگان

امروزه سازمان ها اعم ازاداری ، صنعتی ، بازرگانی و خدماتی با ایجاد تغییر در ساختارها، فرآیندهای خود می کوشند تا از طریق منابع انسانی متخصص به اثربخشی لازم در عرصه فعالیت های خود نائل شوند. روانشناسی سازمانی با هدف درک رفتار و فرهنگ سازمانی ، به مطالعه متغیرهای روانشناختی مختلفی پرداخته تا با شناسایی آنها ضمن تعیین انگیزه، تعلق و رضایت کارکنان در محیط کار جهت بهبود عملکرد و حل مشکلات محیط کارو افزایش بهره وری در سازمان کمک نماید. متاسفانه گاهی در مجموعه سازمانی با کاهش انگیزه و باور به کارآمدی شغلی و عدم تعهد شغلی کارکنان مواجه می شویم که این باعث تقلیل بهره وری و عدم پیشبرد اهداف سازمان می گردد. در این راستا تحقیق حاضر برای سنجش هر یک از متغیرهای مزبور با استفاده از شیوه توصیفی و همبستگی به مطالعه ۱۸۶ نفر ازکارکنان شاغل در اداره کل بهزیستی استان هرمزگان پرداخته که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و با استفاده از جدول مورگان انتخاب شده بودند. ابزار گردآوری داده ها استفاده از مقیاسهای خودکارآمدی شرر و مادوکس ، پرسشنامه انگیزش شغلی لوداهل کیچنرو پرسشنامه تعهد سازمانی پورتر بوده است که همگی دارای اعتبار و روایی لازم بودند. نتایج اندازه گیری نشان داد که کارکنان بطور معناداری میزان بالایی از احساس خودکارآمدی برخوردارند و در مورد میزان انگیزه مندی و تعهدپذیری شغلی نیز کارکنان سطح متوسطی را نشان دادند. البته میزان این متغیرها بر حسب متغیرهای زمینه ای جنسیت ، سن ، وضعیت تاهل ، تحصیلات و سوابق خدمتی تفاوت معناداری را نشان نداد. اما همبستگی معناداری بین دو متغیر خودباوری و انگیزه مندی با تعهدپذیری شغلی بدست آمد.

Keywords:

روانشناسی سازمانی , رضایت شغلی , خودباوری , انگیزه مندی , تعهدپذیری