توسعه پایدار همسو با کودکی کنش زیست محیطی کودکان در پساانسان گرایی و پساانسان محوری
Publish place: 2nd.International Congress on Management, Economy, Humanities and Business Development
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 197
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICMBA02_241
تاریخ نمایه سازی: 14 مرداد 1402
Abstract:
فرض بنیادین عصر آنتروپوسن این است که همه عالم در خدمت انسان است و اساسا هرچه در طبیعت وجود دارد برای برطرف شدن امیال او به وجود آمده است؛ در این نگاه نیز انسان سرچشمه همه ارزشهاست که حق یا ارزشی برای خود طبیعت و دیگر موجودات ورای نفع آنها برای ،انسان قائل نیست انسان گرایی باعث شد هر آنچه غیر از انسان انسان بزرگسال سفید پوست) از جمله طبیعت و محیط زیست به حاشیه رود کودک نیز در سایه بزرگسال منفعل باقی مانده و در حاشیه است. در سالهای اخیر اما گویی برخی انسانها تصمیم گرفتهاند با نگاهی انتقادی به طبیعت بازگردند و در سایه توسعه پایدار تضمین دهند که استفاده از منابع و محیط زیست در زمان کنونی هیچ آسیبی به دورنمای استفاده نسل آینده وارد نسازد. این پژوهش با بررسی اسنادی به سراغ مفاهیم مرتبط با این مسائل رفته و به بازنگری جایگاه کودک در جهان پساانسان گرا و پسا انسان محور پرداخته است تا نقش و کنش او درباره دستیابی به محیط زیست پایدار را بررسی کند و این نتیجه حاصل شد که با فهم پسا انسان گرا یا پسا انسان محور کودک میتواند فراتر از دوگانه بزرگسال کودک و با توجه به توانمندی و ظرفیت خودش در دستیابی به توسعه پایدار به کنش زیست محیطی بپردازد.
Keywords:
Authors
زهرا هوشیار
دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شیراز
امین ایزدپناه
استادیار فلسفه تعلیم و تربیت دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شیراز
مهسا پوست فروش فرد
دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شیراز