بررسی رابطهی قابلیت اعتماد ذاتی افرادباهوش سیستمی

هدف از این مطالعه یافتن رابطه بین هوش سیستمی و قابلیت اعتماد ذاتی افراد است تا بتوان بر اساس مطالعه ی بروئر و مک درموت (۲۰۱۰) در مورد رابطه ی عملکرد و رشد اقتصادی با قابلیت اعتماد ذاتی افراد، به دنبال رابطه ی قوی بین هوش سیستمی و عملکرد و رشد اقتصادی بود. این مطالعه با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی در مدلی بر اساس هوش سیستمی خود گزارشی پرسشنامه ای و ارزیابی پرسش ۱۲ از پیمایش ارزشهای جهانی (رواداری و احترام به حقوق دیگران) به عنوان نمایندهی قابلیت اعتماد ذاتی افراد در نمونه ای تصادفی با حجم ۳۴۱۴ نفر از جمعیت شهر تهران، تایید می شود. میانگین هوش سیستمی محاسبه شده با رواداری و احترام به حقوق دیگران همبستگی دارد. یافته های مطالعه نشان می دهد که مدل از اعتبار خوبی برخوردار است و هوش سیستمی با قابلیت اعتماد ذاتی افراد همبستگی شدیدی دارد و هوش سیستمی در طیف گستردهای از ویژگی ها، به گونه ای معناداری قابلیت اعتماد ذاتی را در یک جامعه توضیح می دهد. این پژوهش فرصت را برای پژوهش های گستردهتر در کشورها و جوامع مختلف در مورد هوش سیستمی و قابلیت اعتماد ذاتی به طور جزئی و رشد و عملکرد اقتصادی به طور کلی ، مغتنم می داند تا با یافته های تکمیلی در این مورد، بهتر و بیشتر بتوان به نظریه ی »رابطه ی هوش سیستمی با موفقیت و شکست اقتصادی کشورها در مسیر توسعه « کمک کرد.

Keywords:

هوش سیستمی , قابلیت اعتماد ذاتی , اعتماد اجتماعی , سرمایه اجتماعی , رشد اقتصادی