Predicting organizational growth based on the social capital of managers in preschool centers

مقدمه: سرمایه اجتماعی به عنوان پدیده مدیریتی جدید می تواند از طریق تسهیم دانش، تسهیل در دسترسی به اطلاعات و منابع حیاتی به منظور ارتقاء عملکرد، یادگیری سازمانی و استفاده مناسب از فرصت های محیطی اجرا شد. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر همبستگی بود و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه­ی مدیران مراکز پیش دبستانی شهر تهران در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ بود. به منظور برآورد حجم نمونه از فرمول پیشنهادی تاباچینیک و فیدل به تعداد ۱۰۴ نفر برآورد و با روش نمونه گیری تصادفی استفاده شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سرمایه اجتماعی اونیکس و بولن(۲۰۰۰) و پرسشنامه بالندگی سازمانی اسپایدرز(۲۰۰۷) بودند که روایی و پایی آن تایید شد. برای تحلیل داده ها از آزمون همبستگی و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل داده­های پژوهش حاضر نشان می­دهد که مقدار همبستگی بین دو متغیر سرمایه اجتماعی و بالندگی سازمانی، برابر ۷۷۸/۰ است. و نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که  بالندگی سازمانی بر اساس سرمایه اجتماعی مدیران مراکز پیش دبستانی، قابل پیش بینی است. و نتایج فرضیه دوم نشان داد که بالندگی سازمانی، بر اساس مولفه­های سرمایه اجتماعی (مشارکت در جامعه محلی، عاملیت اجتماعی، احساس امنیت و اعتماد، تعامل با همسایگان، تعاملات با خانواده و دوستان، تحمل تنوع، ارزش زندگی و تعاملات شغلی) دارای توان پیش بینی کننده است. بحث و نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد، مولفه های سرمایه اجتماعی عاملی تقویت کننده برای بالندگی سازمانی است.بنابراین مدیران و سرپرستان و نیزکارکنان سازمان ها به ویژه سازمان های آموزشی که مولفه های رشد، توسعه و بالندگی آنها برای حیات و بقای سازمان ضروری است، پیشنهاد می شود با تامین مولفه های سرمایه اجتماعی، شرایط و زمینه های رشد و توسعه  سازمان خود را ایجاد کنند.