ارزیابی ارگونومیک خطر ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی ناشی از جابجایی بیمار در پرسنل پرستاری به روش PTAI

زمینه و هدف: پرسنل پرستاری همواره در خطر اختلالات اسکلتی- عضلانی مرتبط با کار قرار دارند و حمل و جابجایی بیمار عامل خطر اصلی در بروز این اختلالات می باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی خطر ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی ناشی از جابجایی بیمار در پرسنل پرستاری بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شده است.   روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی ۴۰۰ پرستار شاغل در ۷۵ بخش از ۱۱ بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز که بطور تصادفی انتخاب شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند . داده ها با استفاده از پرسشنامه های ویژگی های دموگرافیک، نوردیک و چک لیست ارزیابی انتقال بیمار PTAI) ) گردآوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ انجام گرفت. برای بررسی اختلاف شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در سطوح مختلف شاخص ارزیابی انتقال بیمار PTAI) ) از "آزمون کای دو" استفاده شد. نسبت شانس ابتلا به اختلالات نیز برای سطوح مختلف شاخص مربوطه محاسبه شد.   یافته ها: میانگین سن و سابقه کار افراد مورد مطالعه به ترتیب برابر با ۴۴/۶ ± ۷۸/۳۰ و ۷۵/۵ ± ۹۲/۶ سال و میزان شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی ۲/۸۸% بدست آمد. نتایج ارزیابی خطر اختلالات اسکلتی- عضلانی به روش PTAI نشان داد که ۴% از کل افراد در سطح خطر ۱، ۵/۸% در سطح خطر ۲ و ۵/۸۷% در سطح ۳ شاخص PTAI قرار دارند. نتایج نشان داد که وقوع علائم این اختلالات در پرسنل پرستاری مورد مطالعه با شاخص PTAI دارای ارتباط معنی دار است (۰۰۱/۰> p ).   نتیجه گیری کلی: با توجه به یافته های مطالعه، روش ارزیابی PTAI می تواند به عنوان شیوه ای مفید جهت تشخیص و ارزیابی خطر اختلالات اسکلتی- عضلانی ناشی از جابجایی بیمار در پرسنل پرستاری مد نظر قرار گیرد.

Keywords:

Musculoskeletal Disorders , PTAI Index , Nursing personnel , Patient Transfer , اختلالات اسکلتی- عضلانی , شاخص PTAI , پرسنل پرستاری , جابجایی بیمار