نگرش نسبت به پژوهش و موانع انجام آن در مدیران پرستاری شاغل در بیمارستان های شهر کرمان در سال ۱۳۸۴

زمینه و هدف: انجام پژوهش یکی از نقش های اساسی پرستاران بوده و مدیران پرستاری در این زمینه رسالت ویژه ای دارند.با توجه به نقش کلیدی مدیران پرستاری در امر پژوهش، مطالعه با هدف تعیین نگرش نسبت به تحقیق و نظرات نسبت به موانع انجام آن در مدیران پرستاری شاغل در بیمارستان های شهر کرمان انجام شد.   روش بررسی: این مطالعه توصیفی و نمونه پژوهش کلیه مدیران پرستاری شاغل در هفت بیمارستان شهر کرمان بودند (۱۵۱ نفر). جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه پژوهش گر ساخته که روایی و پایایی آن قبل از جمع آوری داده ها مورد تائید قرار گرفت، استفاده شد. پرسشنامه در سه بخش سوالات ویژگی های فردی، عبارات نگرشی و موانع انجام پژوهش تنظیم شده بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های مرکزی و پراکندگی استفاده شد.   یافته ها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که میانگین سنی مدیران پرستاری ۱۶/۳۹ سال، تحصیلات ۴/۹۶درصد آ ن ها لیسانس و اکثریت این جامعه را زنان تشکیل داده بودند، ۱/۸۴درصد مدیران بیشترین فعالیت پژوهشی که در آن شرکت داشتند، "شرکت در کلاس های روش تحقیق" بود. در مجموع ۸/۷۱درصد مدیران پرستاری نمره نگرش را کسب کردند که حاکی از نگرش نسبتا مثبت به پژوهش بود. در بررسی موانع انجام تحقیق، بیش از هفتاد درصد مدیران موانع انجام تحقیق را زیاد یا متوسط ارزیابی کرده بودند، ۴/۹۶ درصد موانع انجام تحقیق را «سنگین بودن شیفت های بیمارستانی به دلیل کمبود نیروی انسانی» و ۴/۹۶ درصد «در نظر نگرفتن زمان قانونی برای انجام فعالیت های تحقیقاتی در ساعات اداری» اعلام کرده بودند.   نتیجه گیری: در بررسی انجام فعالیت های پژوهشی در مدیران پرستاری مشخص گردید که در اکثریت موارد مدیران در فعالیت های پژوهشی فعال نبودند و بیش از هفتاد درصد مدیران موانع انجام تحقیق را زیاد یا متوسط ارزیابی کرده بودند، نتایج کسب شده هشداری به سیستم آموزشی و مدیران پرستاری است که در صورت ادامه این وضعیت نقش پرستاران بالینی در تولید علم پرستاری کم رنگ خواهد بود که این امر در نهایت منجر به از دست رفتن هویت واقعی حرفه پرستاری خواهد شد.