شناسایی یک مدل تعمیم یافته پرنتل-ایشلینسکی برای یک سکوی موقعیت دهی میکرونی با عملگرهای آلیاژ حافظ شکل

استفاده از مواد آلیاژ حافظ شکل که یکی از زیرشاخه های اصلی مواد هوشمند هستند، به عنوان عامل حرکت در عملگرها در سال های اخیر رشد چشمگیری داشته است. با این وجود، به دلیل پاسخ آهسته و پیچیدگی رفتاری ناشی از خواص غیرخطی این مواد نظیر هیسترزیس نامتقارن و اشباع، استفاده از عملگرهای آلیاژ حافظ شکل محدود باقی مانده است. تاکنون روش های مختلفی برای مدل سازی رفتار این عملگرها معرفی شده است. مدل "پرنتل ایشلینسکی تعمیم یافته" که یکی از ساختارهای قدرتمند برای شناسایی سیستم های دارای رفتار هیسترزیس است، یکی از معروف ترین این مدل ها است، که به دلیل دارا بودن معکوس مدل تحلیلی، بسیار در کنترل این عملگرها مورد استفاده قرار گرفته است. در تحقیق حاضر، بهبود سرعت عملکردی یک سکوی موقعیت دهی میکرونی با استفاده از دو عملگر متقابل مورد مطالعه قرار گرفته و بر اساس داده های تجربی بدست آمده، یک مدل تجربی مبتنی بر ساختار پرنتل ایشلینسکی تعمیم یافته ارایه خواهد شد. با استخراج معکوس این مدل شناسایی شده و اعمال آن روی ورودی سیستم، مساله حذف رفتار غیر خطی و خطی سازی دقیق سیستم جهت طراحی کنترلر بررسی شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که مدل پرنتل ایشلیسنکی تعمیم یافته، با وجود پیچیدگی های ناشی از برهم کنش دو عملگر متقابل، به خوبی می تواند رفتار غیرخطی سیستم را توصیف نماید. البته شناسایی مدل جامعی که بتواند رفتار عملگر آلیاژ حافظ شکل را در هر حالتی توصیف کند، با چالش های فراوانی روبرو خواهد بود.

Keywords:

شناسایی سیستم , عملگر آلیاژ حافظ شکل , سکوی موقعیت دهی میکرونی , مدل پرنتل-ایشلینسکی تعمیم یافته , مواد هوشمند