بررسی پراکنش آلایندی ذرات ریز معلق PM۲.۵در فضاهای ورزشی مناطق مختلف شهر تهران براساس الگوی توسعه پایدار

هدف از این مطالعه ارزیابی پراکنش آلاینده ذرات معلق با قطر کمتر از ۲.۵ میکرون در فضاهای ورزشی شهر تهران می باشد. این تحقیق از نظر برونداد کاربردی است. در ابتدا داده های مربوط از طریق ایستگاه های سنجش آلاینده در منطقه جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس درون یابی کریجینگ طبقه بندی شد.در نهایت بر اساس جدول شاخص کیفیت هوا، سطح اهمیت ایمنی بهداشتی طبقه بندی و نقشه مربوطه تهیه شد. از طریق تکنیک IO، لایه مکان یابی کاربری های حساس و آسیب پذیر روی سطح منطقه و لایه آلاینده قرار گرفت. نتایج نشان داد که منطقه ۱۰ شهرداری تهران با میانگین غلظت ۴۲ میکروگرم بر متر مکعب آلوده ترین منطقه از نظر این آلاینده در شهر تهران است. همچنین؛ بیشترین میزان آلاینده PM۲.۵ مربوط به نیمه مرکزی و جنوبی منطقه است. همچنین؛ آلوده ترین ماه سال آبان با میانگین غلظت ۵۶ میکروگرم بر متر مکعب بوده است. این منطقه از نظر شاخص کیفیت هوا بر اساس نوع آلاینده ها ۱۰۴ روز ناسالم برای گروه های حساس داشته است. ارزیابی ریسک زیست محیطی و بهداشتی برای این آلاینده حاکی از آن است که بر اساس روش ویلیام فاین، ریسک شماره ۱۰۵ تعیین شده است که نشان دهنده میانگین سطح ریسک است. از این رو؛ به اقدامات اصلاحی و اضطراری برای کنترل خطر نیاز دارد.

بررسی پراکنش آلایندی ذرات ریز معلق PM۲.۵در فضاهای ورزشی مناطق مختلف شهر تهران براساس الگوی توسعه پایدار Keywords:

ذرات معلق , ارزیابی ریسک , آلودگی هوا , شهر تهران