ژئوشیمی و سنگ شناسی توده ی گرانو دیوریتی مزرعه، شمال اهر آذربایجان شرقی و مقایسه ی آن با توده های دیگر گرانو دیوریتی ایران وجهان
Publish Year: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 47
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJCM-19-1_016
تاریخ نمایه سازی: 20 مرداد 1402
Abstract:
تودهی گرانودیوریتی مزرعه، بخشی از تودهی پلوتونیکی شیورداغ است که در۲۰ کیلومتری شمال غربی شهرستان اهرو ۵ کیلومتری شمال روستای مزرعه، واقع شده است. این توده بخشی از نوار آذرین درونی مزوزوئیک- ترشیری در پهنهی سنندج- سیرجان به شمار میرود. سنگهای منطقه بیشتر بافت دانهای متوسط تا درشت دارند. کانیهای تشکیل دهندهی این سنگها از پلاژیوکلاز، فلدسپار قلیایی، کوارتز، آمفیبول و بهمیزان کمتر بیوتیت، آپاتیت، اسفن و مگنتیت تشکیل شدهاند. از دیدگاه شیمیایی، سنگهای گرانودیوریت منطقه، ماهیت آهکی- قلیایی دارند. توده نفوذی منطقه از نظر شاخص اشباع از آلومینیم، ماهیت متاآلومین داشته و ویژگیهای گونهی I از خود نشان داده و از نظر ویژگیهای محیط ژئودینامیکی از نوع VAG است. وجود روندهای پیوسته در نمودارهای هارکر، برای عناصر سازگار و ناسازگار اصلی، نشان میدهد که جدایش ماگمایی از راه تبلور بخشی، اصلی ترین فرایند، در شکلگیری سنگهای نفوذی منطقهی مورد بررسی است. وجود کانیهای آبدار مانند آمفیبول نشان میدهد که ماگمای اولیه داری مقادیر چشمگیری H۲O (۳ %<) بوده است. همچنین غنیشدگی از عناصر Fe, Ca, Mg, Co, Ni و تهیشدگی از عناصر K, Na, Th در نمونههای کم سیلیسی (اولیهتر) نشانگر تبلور آمفیبول، در مراحل اولیهی تبلور بخشی و آلبیت، فلدسپار قلیایی و بیوتیت، در مراحل نهایی تبلور ماگمایی بوده است. مقایسهی تودهی گرانودیوریت مزرعه با گرانودیوریتهای دیگر نشان میدهد که این گرانودیوریت، نسبت به گرانودیوریتهای دیگر مانند گرانودیوریت Qulongچین، کمربندRio Narcea اسپانیا, منطقهی Celebi ترکیه، تودهی سونگون و تیکمه داش ایران دارای مقادیر بالاتر Na۲O و مقادیر پائینتر FeO, Al۲O۳ هستند. همچنین بررسی میانگین الگوی فراوانی عناصر فرعی گرانودیوریت مزرعه نسبت به مناطق یاد شده، نشان میدهد که نمونههای این منطقه دارای بیشترین غنیشدگی از عناصر Th, Nb, La, P, Pb نسبت به نمونههای دیگرند. اختلاف ترکیب شیمیایی گرانیتوئیدهای مورد مقایسه، احتمالا ناشی از تفاوت سهم گوشتهی غنی شده و پوسته در تشکیل این تودههاست.
Keywords:
Geochemistry , petrology , Mazraeh granodiorite Mazraeh skarn , Ahar , ژئوشیمی , سنگ شناسی , توده ی پلوتونیکی , گرانودیوریت , اسکارن , مزرعه , اهر.
Authors
حبیب ملائی
دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :