کاربرد کانی های سنگین در تفسیر خاستگاه رسوب های آواری فلات قاره ی دریای عمان- ناحیه چابهار تا جاسک

هدف از این بررسی، شناسایی کانی­های سنگین در رسوب­های دریائی فلات قاره دریای عمان و بکارگیری آن­ها در تفسیر خاستگاه آن­ها است. هفت نمونه از یک مغزه از کف دریا و سه نمونه از رسوب­های پهنه­های جزر و مدی برای این کار انتخاب شدند. برای جداسازی کانی­های سنگین از محلول بروموفورم و نیز شناسایی آن­ها از میکروسکوپ بینوکولار و آنالیز SEM مجهز به EDS استفاده شد. مهم­ترین کانی­های سنگین نمونه­های مورد بررسی عبارتند از زیرکن، آپاتیت، هورنبلند، گارنت، تورمالین، روتیل، ایلمینیت و باریت. فراوانی بالای زیرکن، آپاتیت و تورمالین موید وجود سنگ­های آذرین فلسیک در خاستگاه است. با توجه به سنگ­های آتشفشانی مناطق فرورانش می­توان سری تولئیتی کوارتزدار در کمان­های جوان و حوضه­های پشت کمانی را به­عنوان خاستگاه اصلی این رسوب­ها در نظر گرفت. حضور هورنبلند در نمونه­ها نیز نشان دهنده­ی بالاآمدگی زمین­ساختی و تشکیل افیولیت در منطقه است.

Keywords:

Heavy mineral , source rock , horonblende , zircon , apatite , tourmaline. , کانی های سنگین , سنگ خاستگاه , هورنبلند , زیرکن , آپاتیت , تورمالین.